İNSAN DEYİP GEÇME

18 bin alemin tümü insanda dürülüdür. İnsan bu alemlere daldıkça, afaki olan alemler avucunda toplanır. İnsan bu dürülmeyi seyrden uzaklaştıkça da alemde yalnızlaşır. En uç yalnızlığa itilen ise intihar eder. İntihar eden sonsuz yalnızlığa mahkum olur.

KARANLIKTA IŞILDAYAN NUR OLALIM

İki alemi birleştiren kullar iki alemden en iyi hitap edendir. Bunlar şeriat ve tarikatı birleştirip hakikat ve marifete adım atmışlardır. İşte bunlar karanlıkta parıldayan dostlardır. Karanlık ortamlarda göz dostlarını arar. Allah’ım… Kıyametin karanlığında bizi sadık dostlarla buluştur. Kalbimizi nuruna kavuştur. Özümüzü özün özüyle buluştur.

EREN ERDİĞİ İLE HAVA ATMAZ

Fenafillah makamını görende o makama dair ne sözü kalır ne de kelamı. Bekabillahta ise kendi bile erir. O makamlar sukut yeridir. Eren o makama varış yolunu anlatır. Zevkini ise varana bırakır. Kendi anlatıp hava atmaz. Utanır ve büzüşür. Adeta kara delik olur ve etrafında olan her şeyi içinde eritir ve A’MA ya ayna eder.