MISRALARLA YAŞAMDAN KESİTLER

Ey inciden inciye incelen ince gönül.İlahi Nur gönülde kandil oldu, misli gül.Temaşaya olmadın maşa, direk oldun bülbül.Sevgide sevdaya oldun hane, kendini bil. Gönlümün neşesi, kimse bilmez bu sesi.Gönlümün sesi, ruhumun hissesi, asil gözdesi…Karşılıksız manası, kişiliksiz bilmecesi…Cevap buldum soruma, kalmadı eğlencesi. Tüm eğlence artık söndü, çünkü beklenti yok.İstek bitti, çünkü kavuşma zevkiyle oldum tok.Dergâhını dergâhım eyledim, … Devamını oku… 278- İNCİDEN İNCİYE İNCELEN İNCİ

Anlarım onun içinde sessizliğin hissedişini.İçindeki sözsüz haykırışını, hem dokunuşunu…Her haykırışla ürperir kalbim, anlar nurunu.Her dokunuşta hisseder buyunduruğunu. İçimde seyrettim hep seyrini hem bakışını.Biraz edeb, biraz hayâ, biraz geri adımını.Biraz tedirginliğini, adanayım mı demeni.Zaten adandığı sesle nefesletir hissini. Elini koy elime, gözünü koy gözüme.Elinden hissin kaysın hissime.Kelimeler gözden sözülsün özüne.Öylece sevgide yüzülsün biline. Bilirsin sen marufsun … Devamını oku… 277- SADECE SEVİLEN SEVİLİR İNDİ İLAHİDE

Naz doğal yaşamın, ama gözyaşıyla olunca…İçimi yaktı vechine hasretle temaşa olunca…İçime gömüldü hasretin umutla dolunca…Her bir umudun bir mektup, hasretle yazılınca… Bakıyor da yaş dolu dolu içime nakşedildi.O gözyaşları mürekkebi idi, onun için sözüldü.Kirpiklerde her teması azmimi artırdı.Ama ne çare ki, yerimde seyri bana kaldı. Seyrettim inceldim, hem içten özüldüm.Çünkü merhem olmaya derman bulmadım.Dermanını hak … Devamını oku… 276- NAZ EDERİM İLAHİ HASRETE

Nazarın keskin, fehmin yüce, kendin asilzade.Bakışın mert, fehmin net, kendin feyzade.Gülüşün zarif, bakışın naif, meleken yelde.Uçuşur kanatların, havanın kabzden ritminde. Şifaya, vefaya, sefaya elbet varsın.Ama nazaru fehmindeki muallâya layıksın.O muallaki iki cihanda ona hadimsin.Senin hadimliyin bana ayna oldu bilesin. Ey canı dilber, gönül rehber, parlayan yer.Esmerliyin nurdan arı, bana oldu rehber.Gözün bakışı kuş bakışı, oldu … Devamını oku… 275- EY ÖZÜME CEVHER OLAN

Sen gönderdin rahmet elini, şefkat dirildi.Bu bir fermana büründü yüzü, agâh edildi.Kara yolculuğu misali, tepe bayır seyredildi.Gün batarken, gün doğarken, ufuktan bakındı. Sen gönderdin namzet resmini, seyir ile.Bu sahrada oldu peydah, seyir etti keyif ile.Dağların teslimiyetini görünce hayret ile.İçim ürperiyor, hakkın celal tecellisi ile. Sen gönderdin şefkat elini, gönül mest oldu.Yolu giderken bana, oldun rahmet … Devamını oku… 274- FERMAN EYLE BU GÖNÜLE

Ey bulut çekil benimle deniz arasından…Hava kapalı olunca canım sıkılıyor buradan.Baktığım deniz kararıyor, haydi çekil aradan.Bu sevda başka sevda, seni sever yaradan. Havada esinti var, rahmet akıyor demektir.Denizde hararetli, altı kaynıyor demektir.Nasıl anlıyorlar birbirlerini, etrafı felektir.Esinti ile esmek ruhumuza berekettir. Bakışıyla bakmak, öylece ufukta birleşmek…Deniz üzerinden gün batımı seyretmek…Ayın doğuşundaki nurla şereflenmek…Nasip oldu her an, … Devamını oku… 273- EY BULUT GİRME ARAMIZA

Gönlün zenginliği altında oturup yazıyorum.Yeşil mavi bir bahar, orada dinleniyorum.Gölgesine sığınıp, kalbime huzur veriyorum.Gölge yaptığı için, çok teşekkür ediyorum. Ey nur; gönlün engin bir ırmak, üzerime akar.Ben kıyısındayım, o ırmaktan besin yakar.Sen gönderdin cevheri, içinde yağın yanar.Engin ruha sahip olanın gölgesi bana bakar. Bu gölgede oturmak, çok büyük bir nimettir.Gölge yapan ağaç, kendisini görmez, şahittir.Bu … Devamını oku… 272- ZENGİN OLAN GÖNLÜN GÖLGESİNDE

Ey didarı gönül, kokun her an özümde koklanır.Ey didarı ruh, sedan sedam olarak oldu anılır.Ey didarı sevdam, hissiyatın hissim ile alınır.Ey sırrımın serkeşi, senle güneş ziyası yakılır. Haydi, ey gönülde didar olarak anılan reyhan…Kokun taa sinemde tüter, marifetinle an be an.Sensin semavatta dolanan, bizaman bimekan.Halife oldun hak kudretine, nurunu yansıtan. Haydi, ey ruhta didar olan, … Devamını oku… 271- MEDİNE’MDEN BANA

Ey didarı can, ey mahbubi can, ey dermanı can.Sensin kalbin ruhu, sensin canın nuru, ey can.Sensin gözün bakışı, sensin kalbin akışı, ey can.Sensin derman, sensin ferman, sensin ey can. Mırıldanmasam da, gönülde tütersin her an bi mekân.Konuşmazsam da dildeki sözsün, zamansız her an.Bakmazsam da, gördüğümsün semalarda dolaşan.Sırrımda halimsin, elimde kalemimsin her an yazan. Bakıyorum öz … Devamını oku… 270- EY NUR-U MUKADDES

Ey kalbin cilası, ey gönlümün doğan güneşi…Ey bu dünyanın süsü, ey ahiretin neşesi…Ey koca gönüllü, ey aziz insan, ey sesimin sesi…Ey sümbül gibi ve gül misali kokunun nefesi… Sen işte tattın gönle muazzam bir mihenk.Sen tattırdın dile enfes bir tat, eyledin cenk.Sen bahtımın bahtı, yolun oldu bana denk.Sesin kalbimde çınlar, dünyama olur renk. Ey tebessümüyle … Devamını oku… 269- EY KALBE CİLA OLAN NUR MUHAMMED