MISRALARLA YAŞAMDAN KESİTLER

Gönlün hanesini mısralar yetmez ifade etmeye.Kalb dolanır durur nurunu ifade etmeye…Ey hakkı seven kul, dolabın başladı dönmeye.Dönen dolaba su olmak şereftir bu haneye. Seninim dedim sendeyim, senleyim bilmem hileBana benden yakındın, şah damarımdan bile.Adını özleyerek zikrettim, elimdeki tesbih ile.Baştan aşağı ıslandım, rahmetin yağmuru ile. Sevgin damarımda kan oldu, ruhumu besledi.Seher yelinde bağrıma kondu, içimi kabzetti.Kalbimi … Devamını oku… 308- MISRALAR YETMEZ İFADEYE

Kalbimde sultanım, gönlümde padişahım.Tahtta efendim, lalede sümbül, gülde reyyanım.Severim zaten hep en deruni hisle seni efendim.Döner etrafında pervane gibi, hen an biçareyim. Kokunu çekerim esas gibi, geçerim kendimden.Mutluyum senin gibi bir nurla tanış olduğumdan.Hamd eder, rahmet beklerim seninle senden.Aynı şemsiyede buluşup şefaatını dilerim rabden. Bedenle ruh bütünleşir, cemalini seyrederken.Mest olurum, saadete ulaşan yolunu gözlerken.Sevdam rasulüme … Devamını oku… 307- GÖNLÜMÜN SULTANI PEYGAMBERİM

Rahmet kucağında bebek gibi uyaya kalayım.Elinde zarif bir gül gibi korunup kollanayım.Yağmur gibi akan rahmetle yıkanıp dorulanayım.Ahret ile birlikte dünyada da rahmetinle buluşayım. Yoluna sıkıca sarılıp muhabbet ile meşk edeyim.Ruhumun yakınlığını hiissettiği mahbupla uyanayım.Senin nurunu gönlümün derinliğinde hep hissedeyim.Kokunu kokuma zerkedip seninle nefes alıp vereyim. Hasretle sevdana sarılıp öz ruhumu mest ettim.Tayyı mekân ile mekânımı … Devamını oku… 306- GÜL KOKAN PEYGAMBERİM

Ben ile bende benden yakın olana bakıp duruyorum.Kula rahmet boşa inmez, emek müjdesini alıyorum.Gönülden kaynayan kazanın kokusunu alıyorum.Ya resulellah sav de ki, mizan vakti seni bekliyorum. Şefaatın başıma tac oldu, rahmet oldun sen gönlüme.Rahmana giden yol sonsuza kadar uzanır biline.Hamd rahmana verilen sözdür, onla kuşanır can eline.Şükür gönülden akar, küfür örtülür, malumdur ehline. Duamı rabbime … Devamını oku… 305- YA HABİBELLAH SENİ BEKLİYORUM

Kendinden geçince, bende ben olursun benle.Vecih tek vecih, dayanır Allah nuru ona, ben benle.O beni bilir, özümden özüme selam, bende benle.Ben ki hak nazargahı, orayı sevdiğimi “ben”e söyle. Derdim geleceeği bilseydim, ama meçhul bilmem.Bende ölüp dirildin, sundun en değerli şanı hemen.Canın, nefsin, malın oldu aşina, bendeydin “ben”de.Zaten benim olan kalbi, sahibine verdin, beni “ben”de. Muhammedi … Devamını oku… 304- KENDİNDEN GEÇİNCE BEN DERSİN ARTIK

Allah seni nakşıyla nakış edip tezyin eyledi.Hullelerle bezeyip cemalının nuruyla bezedi.Muhammedi nura dönük öz muhammedi eyledi.Naif gönle bezen rabbim, seni sevgiyle doldurdu. Boyanan gözlerin, Allah’ın boyasıyla bakar.Allah boyasında meşkle, özden göze akar.En derinlerden cehd ederek rıdvanullahı arar.Teslimiyetle olanın özü, cennetin hulleyle paklar. Aydınlık, Allah nurundan bir hisse, oradan bakılır.Bakan asil duruşundur, gönlünde her an yakılır.Kulaklarından … Devamını oku… 303- HAKKIN NAKŞISIN

Yerinden oynayan kalp, hakka teveccühtendi.Sadakatle bekleyen nurun harmanındandı.Kötülük olursa kalpte, nurullah filizlenmezdi.Naif kalple zarif ruh, sırrullahla yücelik oldu. Sırra sır olan sırdaş sanadır armağan.Kapının önünde misafirdir ağırlayan…Kapının ardında sırrında sırrını pişiren…Hak sevdası nefse acıdır, gönlünde kaynayan Emare nefis eşiğine değil, kelimene aşina oldum.Emareyi köle edene, acı ile tatlı bir oldu duydum.Durdum, sirkildim, teslimiyette rabt oldum.Gözyaşı … Devamını oku… 302- HAKKA DERİNLEŞTİ TEVECCÜHÜM

Armağanıdır hakkın bana emaneti.Yolumuzu yolunda yol eyleyen rahmeti.Semadan tebessüm eden, tutuşan muhabbeti…Naif kalpli olan, her zerrem nurunla aldı nimeti. Kalpte ışıldayan o nur, işte oldu deva.Ruhun indirildiği o zindanlar, işte oldu şifa.Gecede inen o karanlığın, oldu işte vefa.Gece gündüz olan o arayış ile yok oldu cefa. Tecellii rahman tam vaktinde, önünde oldu.Ecel ile verilen zaman, … Devamını oku… 301- HAKKIN ARMAĞANI

İnsan özlem duyar derininin sesine.Özlem duyduğu da gene kendisine…Bu nasıl düzen, bak rabbin hissesine.Kendi olmasaydı, özlem onun neyine. Yabancı olmaz mülkünde ey hacı.Ondan onadır tatlı veya acı.Sen sadece olmuşsun bir boyacı.Boyanı iyi boya, kalma yabancı. Özlemle yoğrul, budur sana hamur.Hamurunu yoğur, iyice olsun çamur.Yağı etrafa alınsın, sırt olsun kambur.Sana gülümsesin, yüzünde olsun nur. Rabbin taksimi … Devamını oku… 300- ÖZLEM VAR DERİNİN SESİNE

Kalbe gül doğdu, cayır cayır yanan can ile.Yenibaharda yeniden doğum oldu, lale gül ile.İlahi aşk ile yoğruldu, kelebekteki nakış ile.Naif hem zarif gönülle yürür kul, her an hak ile. Yolumuz gül oldu, kokusu yükselir semaya.Gönlümüz huzurda buluştu, neşe içinde bekaya.Gözlerimiz bakınır arşı ilahiye, ülvi bir fenaya.Bakışırız hep birlikte, rabbe yükselişle sefaya. Canın ötesiyle ruhumuzda bir … Devamını oku… 299- KALBE LALE HEM GÜL DOĞDU