126- HAKKADIR ÖZLEM

Özlenen haktır özleyen hak.Sen et nefsini her zaman pak.Emmareye bürünen yapını yak.Her zaman de el hak el hak. Yalan dolan olmaz hak yolcusunda.İnsan farkı olamaz onun şuurunda.Kalıntı olamaz onun ruhunda.Nar olamaz onun öz nurunda. Melekler türlü türlü gruplara ayrılır.Arşı taşıyanlar dörde ayrılır.Diğer büyükler dört diye sayılır.Toplam sekiz kıyamette arşa anılır. Sende işte dürüldü tümü kendine … Devamını oku… 126- HAKKADIR ÖZLEM

125- NEFSİNİ TEZKİYE EDEN KURTULUR

Her insan eşittir hak terazisinde hakka karşı.Halk ile ülfet hak için ise, dön “ben”e karşı.Benliğini asıl benlik ile dirilt, ol emmareye karşı.Bu karşılık levm eder seni, silkeler hakka karşı. Eşitlik ekseninde var olduk, geldik dünyaya.Dünyayı mekân kıldık, kendimizi saldık deryaya.Deryadan bir damla olduk, baktık aynaya.Cemal seyrettik, kendimizi saldık hülyaya. Hak terazisi bizdedir, gözetmeni nefis.Nefis yok … Devamını oku… 125- NEFSİNİ TEZKİYE EDEN KURTULUR

124- HU DİRİLMENİN HATİMESİDİR

Ermeğinin karşılığı, sadece hu deyişindir.Bilmekte istediğin, hu deyip eriyişindir.Sevmek ise, illa hu’yu dillendirilişindir.İşte ey insan, hu hatimesi senin dirilişindir. Muhammed-i nur ile tüm âlemleri yaratıp sarar.Her zerredeki nuru gören ve bilen, sever sayar.Hu Muhammed-i nurla seyreder, yönelen öze bakar.Kur’an, âlemlere rahmet, bu rahmet kalbe dolar. Habibullahla gelen davet, tüm insanlığa davettir.Hu öze dönüş sesi, yeniden … Devamını oku… 124- HU DİRİLMENİN HATİMESİDİR

123- NEFES OL İNSANLIĞA DOĞRU

Nasibi olan kişi tüm hayatını tek tek izler…Aklını kullanıp “hay”vani geçen geçmişini dizer.Buruşuk mendil gibi avucunda ezer, imha eder.Sonra derin bir nefesle nefeslenip özüne iner. Nasip haktandır, deme ben zoraki edineyim.Üzülme sakın, üzüm gibi ol salkım, yap deneyim.Sakın salkıma dokunma, kopmasın, sana diyim.Eğer ki koparsa, artık toparlayazsın, olur kıyım. İzlenen hayatını tek tek diz, kaçırma … Devamını oku… 123- NEFES OL İNSANLIĞA DOĞRU

122- BURAĞINI BUL VE YERDEN AYRIL

Taşın suyu çıkar ya…Bazen öyle olduğunu görür, bakar aya.Aydan nazar eder koca deryaya…Bakar ki yediği bir sarı ayva… Taş çözülemeyen topraktır…Suyu almamıştır içine, daha kuraktır.Kuraklık özündedir, özü bunaktır.İşte insan öyle oldu mu, yer ona buraktır. Sen sema için burağını bul, çık yerden.Ölüme kadar mühlet var, tut bir erin elinden.Yüz suları, surlar büyümesin gözünden.Surlar ne ki, … Devamını oku… 122- BURAĞINI BUL VE YERDEN AYRIL

121- SIR İÇİNDE SIRLAR SENİ SARAR

Bismillah diyerek tekrar başladık yazmaya.Bismillah her sürede devam etti yer almaya.Rahman ve Rahim’den ulaştı deryaya.Elif Lam Mim ile ilk ayet ulaştı dünyaya. Elif Lam Mim manası hep sır kaldı.Bilenler perdeyi açmadı.Her biri bir tahminde bulundu.Gerçeği hep sırlarda kaldı. Elbet sırları deşen oldu.Deşen aynayı gördü.Tekrar kendine döndü.Sessiz sedasız yerine oturdu. Yaşanmayan hayat bir felsefe…Yaşanılan anlar ise … Devamını oku… 121- SIR İÇİNDE SIRLAR SENİ SARAR

120- SADIK OLANA RAHMAN YAR OLUR

Sözlerim öze doğru imalı olup kuşatır.İnsana hakkın nurunu hatırlatıp donatır.Kimseyle işim olmaz ferd oldu oldu bu yatır.Yatanlarla saz çalmam, mısır oldu çıtır pıtır. Sözler çok tatlı, gelir bazen de sana darısı.Hele öze giden sözler, zahire badem acısı.Oyalanır zahir ehli satırlarında, yorar kası.Bilinci hapseder, derunu görmez, tutar yası. İmalı sözler cana devadır, hem nuri hüdadır.Hem çok … Devamını oku… 120- SADIK OLANA RAHMAN YAR OLUR

119- TECELLİNE SAHİP ÇIK

Aşk Rahmani bir gıda ise, alır götürür.Onunla insan insan olduğunu görür.Hakkın rahmetini aşk ile dürür.Bu dürmek ile kişi hakka yürür. Rahman sana senle dokuyarak tecelli eder.Her varlığı ettiği gibi seni de var eder.Tüm yaşam malzemesiyle tecelli eder.O malzemeyle seni senden eder. Tüm gıdaların temeli de ona dayanır.Sürekli bir dönüşüm yaşanır.Düşünsene bitmek yok, her an şanlanır.Bu … Devamını oku… 119- TECELLİNE SAHİP ÇIK

118- ŞEMS’TEN CEVAP…

Gel ey Mevlana gel çıran yakıldı.Çıranın yağı su idi, donmuştu yağ yapıldı.Yağını fitile dokundu, başına ateş yakıldı.Bu ateş dumanlı ateş değil, nurdan yapıldı.Nur özünü aydınlattı.Özün hakka yaklaştı.Garibim garip olarak kaldı.Eli bırakmayan zirvede kaldı.Kendinden bilen kendi haline döndü.Ateşi söndü korları kara döndü.Hani ermiştin, eli bırakınca harebeye döndü.Sakındı o halden, tekrar eteğe tutundu.Fark ettik Allah’a giden yol … Devamını oku… 118- ŞEMS’TEN CEVAP…

117- SADECE RABBE BAKTIK BUGÜNE DEK

Allah için düşündük tüm münasebetleri bu güne dek.Bir lutüf dahi ulaşmışsa, rabbden bildik bu güne dek.Hiç bir iş için el açmadık hiçbir kula, bu güne dek.El açtığımızda zaten mahrum döndük bu güne dek. Gözümüz Allah’ta olacak ölüme dek.Gayri düşünceleri terk ettik ölüme dek.Onun için kudret elini gördük bu güne dek.Bizi yanlış anlayan, kendine baksın ölümüne … Devamını oku… 117- SADECE RABBE BAKTIK BUGÜNE DEK