146- BENLİĞİNİN FARKIYLA YAŞA
Ferman geldi rahmandan, olmasın sende isyan.Baktım perdeye, kaldırdım; ettim yüzümü üryan.Yüzün hak cemalı serdi, buldum nurumu ondan.Kalbime koydum alnı, akıttım içine sabrını, el an. Sabrın beni benden aldı, meczedip fezaya daldı.Sıfatınla verdin bana ruhumu, nurun beni kapladı.Onlarla kavuşturmak istedi, ruhunu rahmana adadı.İstediğini aldı, nuru akıttı, ortaya bir eyledi. Kalbin akıntısı kişiyi içine çeker, benini örter.Kalp … Devamını oku… 146- BENLİĞİNİN FARKIYLA YAŞA