296- CAN NURUM ÖZ NURUM

Canda nurum, ruhta ruhum, ulu şahanem.Kelime kifayetsiz kaldı, akan ilahi aşkına…Heceler kifayetsiz nefesimize, bu sekrimize…Harfler donuk kalır, sır; sır olur hevesimize. Kalb dahi yalnızlaşıp kaldı mülahazamıza.Kalbin ötesinde, dokundun özdeki elimize.İki cihanda tek remz ve yegâne nursun bize.Sadık hem samimi hem rahmetsin hepimize. Hidayete eren ulu bir çınarsın ey nur…Sen ki beni bende ben eyleyen cansın … Devamını oku… 296- CAN NURUM ÖZ NURUM

295- GÖNÜLDEN GÖNÜLE HASRET İLE

Gönülden gönüle yayılan bir nur dolaşırız.Orada sırf sevgi, sırf saygı ve hasret ile oluruz.İşte o zaman cenneti dünyaya da taşımış oluruz.İşte o zaman gönüllerdeki neşeye ulaşmış oluruz. Sessizce, sedasızca, hakka olan meylimiz azığımız.Allah’ın sunumunu kabul et, odur bizim şerefimiz.Kalb titrer, hak erini yakalayınca oluşur marifetimiz.Kalp içi coşar, hak sevdalısıyla oluşunca likamız. Evet, titrer kalp, lal … Devamını oku… 295- GÖNÜLDEN GÖNÜLE HASRET İLE

294- TUTUŞAN CANN HAYY OLUR KALBTE BİRLEŞİR

Tutuşan can buluştuğunda hayy mekânında…O mekân olur bi mekân, onun huzurunda.Cem olunca mekân, işte zaman durur o anda.Seyr olur, gönül bir olup sevinir, kalmaz yabanda. Kesretin hengâmesi ile ayıldım der hemen sonra.Sonsuz şükürler olsun der, her iki mekânda.Çok güzel bir andı, nasıl geçti, anlamadim der o anda.Sınırsız bir zaman, tek an gibi geçip geçti orada. … Devamını oku… 294- TUTUŞAN CANN HAYY OLUR KALBTE BİRLEŞİR

293- BAHAR FİDANI GİBİ CANLI OL

Bu cihanda rehber hak oldu mu kula?Nazenin olarak bakar artık aynaya…Cem olur ferdler, tek olur hülyada.Bir fidan olur Muhammedi sevdada. Gönlü nakş olur, rumuzlarla setr olur.Perdeler örter, kabz olur, canı can olur.İki cihanda rengi tek olur, edepkâr olur.Dünyası cennet olur, cenneti daim olur. “Ba” olan batini bakışın “nun” gibi zahir olunca…Kemalın dellalı kapını çalıp kalbine … Devamını oku… 293- BAHAR FİDANI GİBİ CANLI OL

292- TATTIRDIN NİMETİNİ TA EZELDEN

Ey aziz kul, arındır sevdanı külfetten.Tattır ona her nimeti taa ezelinden.Kirlenen dokunu temizle her zilletten.Ezelden tattığın nimeti hatırla yeniden. Ebede yatkındır sevgi dilin, onu koru.Sonsuzda eyle çıra, olmasın gayrı yolu.Havanda su dövme, yorma kolu, ol dolu.Koluna dövme yapma, cildini her an koru. Her an yeni bir kahve çekirdeği sana sunsun.Ezsin iyice, kaynak suyunda kaynatılsın.Üzerine süt … Devamını oku… 292- TATTIRDIN NİMETİNİ TA EZELDEN

291- SEN GÖNDERDİN YAZINI YÜCE DİVANA

Sınavını Allah mutluluğunla eylesin daima.Yoktum zaten, sen varlık verdin canıma.Senle temaşa eyledim basiretle cananıma.Ey yar göster vechi; usanma, utanma, arlanma. Senle kadeh tutuşturdum, hak divanında.Senle çamurdan çıktım, derin batık deryada.Senle kapıları aşıp dergâha vardım, her adımda.Senle nakşettim gönlümü, ferşinin kenarında. Senin adımlarınla adımı yere yazdım.Senin dokunmanla cildimi nura sardım.Adın nur konuldu, adınla vechimi nur eyledim.Cana … Devamını oku… 291- SEN GÖNDERDİN YAZINI YÜCE DİVANA

290- MUTLULUK İÇİNDE HİSSET ÖZÜNÜ

Senin sınavını Allah mutlulukla geçirsin.Seni süleyman kasrında sultan eylesin.Etrafında gılmanlar tavaf eylesin.Ey Allah kulu, Rahman tarafından sevilirsin. Ne diyeyim, azametle nakşeder gönlünü.Seyreder seyrini, himmetle okşar ruhunu.Ruhun ülvi yerden geldi, tamamlar nurunu.Sonra sonsuzlukta yaşayacak onurunu. Ne derin dipsiz kuyu, ne acayip hülya.Ne sessiz sedasız rüya, ne hissesiz kaya.Ey nur, cemalin gülümsesin ilahi sedaya.Kokunu bilen, elinde olur … Devamını oku… 290- MUTLULUK İÇİNDE HİSSET ÖZÜNÜ

289- NE ÜLVİ RUH NE DE BİTMEZ DERYA

Hak sedası, rahmet edası, kalbin cilası…Işıldatır her an senin bakışınla kutlu insan.Gönlün huzuru, ruhun gururu, sırrın onuru…İrfanımın süruru, sensin güzel insan. Yaradan seni yarattı, rahmetiyle donattı.Seni bir gül eyledi, gülümse güzel insan.Dünyayı eyvan eyledi, ahretine revan eyledi.İçindesin işte, tefekkür et, sevin güzel insan. Bu cihanda belki, yalnız garip eyledi.Ama nemsiz gönüllerde sultan eyledi.Sevgisiz üşür yürekler, … Devamını oku… 289- NE ÜLVİ RUH NE DE BİTMEZ DERYA

288- SEYİRDEYİM AMMA NEYİN SEYRİ

Evet, evet seyirdeyim ama seyrim hep kısık.Bazen gürler, bazen söner, bazen rengi kısık.Bazen renkli, bazen sisli, basen tam bir pısırık…Bazen şahlanmış bir edayla yürürçalar ısırık. Gül kokulum, neden bu gönle tam nazar etmezsin.Bu gönül hanesini fethetmez, mahrum edersin.Dünyayı ahreti düşünür, kalbini seyretmezsin.Oysaki kalbinde remze ulaşsan, artık inmezsin. Mahzun kaldım bu diyarda, hem de inzivada.Kimseyi bulamadım … Devamını oku… 288- SEYİRDEYİM AMMA NEYİN SEYRİ

287- NE OLUR SENİ SEYREDEYİM

İnsan dalarken kendinden geçer.Denizle bir olup öylece seyreder.Seyrinde cemalullaha bakış eder.Utanır tekrar yere nuzul eder. Seyrine dalarken, yücelirken incelir.İncelirken hisseder, nefesi kesilir.Hissedince resmeder, gönül delirir.Resmedince, tablo remziyle nakşedilir. Allah iki cihanı âlemde, seni payidar eylesin.Gönlümü nakşedeni, nakşiyle nakşeylesin.Rengiyle renk verene, şükrü eda eylesin.Renk veren kişileri, sevgiyle remzeylesin. Tanış olduğum ey mahbub, kalbimde kal.Duamın bölümü değil, … Devamını oku… 287- NE OLUR SENİ SEYREDEYİM