MISRALARLA YAŞAMDAN KESİTLER

Her anımız gaflet ile kavrulur.Zihnimiz çoğu zaman gayrıyla yorulur.Burayı ebedi sanır, hakka ulaşmayı uzak bulur.Uzak gördüğü, adım adım sonu olur. Gözümüz yaratan yerine yaratılana döner.Gafletimiz başını alır gider.Hacc tüm bu gafleti bir anda siler.Seni anadan doğma tertemiz eder. Kabire kesinlikle gireceğiz.Bazen toprak altı bezen su olur kabrimiz.Bazen hayvan midesi, bazen yanar bilmecemiz.Hayattaki kirli kayıtlarla birlikte … Devamını oku… 196- HACCA GİDEN RAHMANA MİSAFİR OLUR

Kul arınmak için bekler bir hanedan.Hâlbuki verir her birime yaradan.Birim kendini müstağni görünce…Ortalıktan kaybolur hanedan. Aslında hanedan taa gözünün dibinden.Kul bunu arar kaf dağının dibinden.Ona göstermeye çalışana…Kibirlenir der bu ne ki, hanedan olmalı bizden. Ey kul, yaratan bizzat yarattığından seçer.Kimse söz sahibi olamaz bunda, artık yeter.Keramet olmadan olmaz diyene…Kalbin dokunuşu ona her şeyi çözer. Kalbin … Devamını oku… 195- NERDE BU HANEDAN?

Seni yürütecekler omuzlar üzerinde.Artık kabir yaklaşmış münker nekir önünde.Tüm amellerin canlanır göz önünde.İşte artık mahcupsun rabbinin önünde. Utanırsın rabninden, kaçmak istersin sağa sola.Ne çare, kimse kimseye fayda vermez artık kula.İşte ey kul, amelinle yüzyüzesin, ne olur gel yola.Daha fırsat elinde, kendine gel ki günah afola. Allahın sünnetini hissedip idrak etmek için…Hem zihnin açılması için, zikir … Devamını oku… 194- GEÇİYOR BU MÜZEYYEN HAYAT

Karanlık ortamlarda göz dostlarını arar.Yıldız parlayan dosttur kişiye, göz ona kayar.Geniş zamanda zaten her insan kendine bakar.Dar zamanda göz ışığa bakar. Genişlikte sana yanaşan sendekine gelir.Kopardığını koparır sonra yoluna gider.Sana aşkla gelen karşılıksız gelir.Sana gelince kendinden gider. Kendinden gitmiştir artık, gözü nura dalar.O nuru sende bulmuş kendine ayna yapar.Aynadan kendine baktıkça özüne dalar.Sen onu kovsanda … Devamını oku… 193- GÖNÜL YANINDA DOST ARAR

Hüzün mevsimi gönüle inince.İçten içe yoğrulur kişi sessizce.Daha ararsın diyarında bir bilmece.Kendinden kendine dön hissizce. Geldik dünyaya hüzün ile tanıştık.Her gün ayrı bir sınav ile dertleştik.Yaşamın her türlü ruhuyla sözleştik.Rabbimle her an yeniden anlaştık. Ey gönül sen yetim geldin dünyaya.Yetim yaşadın yetim baktın semaya.Yetimlik bir şan-u şöhret bu fezada.Bu fezada yetim kal artık her anda. … Devamını oku… 192- HÜZÜN MEVSİMİ

Kandil olsun kalbimiz.Nur versin ruhumuz.Aydınlansın bu cüssemiz…Yürüsün ileriye şuurumuz. Rasulullah yolu çizdi.Çoğunluk yan çizdi…Yan çizenler çizildi.Gerisi nuru önemsedi. Nuru önemseyenler ayıldı.Bilmedikleri hikmetleri anladı.İmanları güçlendikçe atıldı.Zulmün atılmasıyla nurla donatıldı. Hak sedası olsun kulağında.Hak kelamı olsun kelamında.Hak bakışı olsun bakışında.Ki aldığın koku orjinal olsun. Kokuyu nefs kendi alır.Boyandığı vechiyle alır.Yoğunluğunu şeklinden alır.Şekilden geç ki senin olsun. Gönlün … Devamını oku… 191- KALBİMİZ BİR KANDİLDİR HEP IŞILDAR

Ego falan yok.Şahlanan nefis artık tok…Şahlanır ise ruh atar bir ok…Ruh bilir emmarenin kisvesi sanki bir ok. Ben bilirim diyen kaybeder.Meydan muharebesinde pes eder.İki dakika bile boş komaz raks eder.Birak öyle kalsın dersen hayâsızlık meşk eder. Sen bilmezsin rabbin kural koyar.O bilir yaratılış hamurunu su koyar.Gözünü kapatarak ta baksan su akar.Git yalnız yürü rabden habersiz … Devamını oku… 190- BENCİLLİK KALDIRILDI RAFA

Yolun azığı, dostun layığı…Refakat eder, ipini örer tığı…Muhammedin (sas) kayığı…Bizim yegâne meşalemizdir. Dost dostun pervanesi…Burada olmaz nefsin emaresi.Kişiden yükselir hakkın sesi.Bu ses yegâne kalemizdir. Birisi küsünce içim burkulur.Zihnim daralır el uzatmaya yol bulur.Uzanan eli havada komaz durulur.Durulan kalp sevinç hanemizdir. Her insanı çok severim.Bir insanın kırılmasına ölümü yeğlerim.Ölümü firaktan iyi bilirim.Firaksız bir yaşam nefesimizdir. Nefesi … Devamını oku… 189- DOST DOSTA AYNADIR

Sevgi çok güzel kalbi diri eder.Hayalleri taptaze eder.Ruhunu hakka celb eder.Hakka vasıl olan der hu. Hakkın rahmeti düsturumuz.Hata bizim kusurumuz.Hakkın sesiyle tamamlanır nurumuz.Hakla vüslat bulur ruhumuz der hu. Allah kulu hak divanında…Hakka el açar her yanımda.Kâbe ta yanı başımda…Rahmet ile vuslata koşar der hu. Kalp dirilir Hak dostu ile…Uruç oluşur derman ile…Kesafet gider rahmet ile…Hak … Devamını oku… 188- VUSLATTA OLAN DER HU

Daha yedisinde terk edildin sılaya.Kimsesiz ve dermansız edildin baya.Her derman sandığın an işledin oya.Bir de baktınki oya kaldı elinde güya. Hakkı aradın her mahalde çaresiz.Derdine derman aradın gene hissizBir gül kokladın yeşil ravzadan ıssız.Onun kokusu ile bakındın sedasız. Ravza yeşil renkli görünür uzaklarda.Sevdası gönülde her an yakınlarda.İlahi sedayla seslendi rüyalarda.Ey yetim üzülme kal benim yanımda. … Devamını oku… 187- HAYAT SERÜVENİNDEN BİR KESİT