Bu cihanda şemlin oldu ayna.Bu aynada vechin oldu şema.Bu şemada tebessümün oldu deva.Bu devada dokunuşun oldu kaya. Bu kayaya bastonun ile vurdun.Bu vuruşun ile on iki çeşme oldun.Bu çeşmelere su olup dokudun.Bu dokunuşlarda ferman oldun. Bu ferman kesreti söndürdü elbet.Bu ferman vahdeti söndürdü elbet.Bu ferman varlığı söndürdü elbet.Bu ferman benini söndürdü elbet. Öylece saf olup … Devamını oku… 236- SEYRET ŞEMLİNİ
Zihindir odur ki yordamını, unuttu kendini saldı.Zihindir odur ki yolu buldu, meşale almayı unuttu.Zihindir odur ki meşaleyi aldı, ama yağını koymadı.Zihindir odur ki meşaleye yağı koydu, ateşi unuttu. Sen zihinden çık usanmadan, arın, ebedi kurtul.Zihnin ötesindeki adımları gör, yolda iyi yorul.Kendi kendine bir şey oluşmaz, bunu bil, doğrul.Aklın ötesindeki melekeleri, gör ve yola koyul. Zihin … Devamını oku… 235- ZİHNİNİN HİLELERİNDEN SIYRIL
Teslimiz rabbul âlemine her an elbet.Bu teslimiyet ile doğar kalbe hürmet.Bu hürmet ile kalbe iner sukunet.Bu sukunet ile rahmanın rahmeti iner elbet. Rahman olan Allah tüm mülkün sahibi…Her kula rızkını indirir terbiye eder olur rabbi.Rabbini tanıyan yücelir elbet yok olur gayri.Öylece kendinle kendini bul olma ayrı. Rabbi tanıdıkça açılır kalbin.İçindeki süveydan genişler kaybolur adın.Adın kaybolunca, … Devamını oku… 234- ADIM ADIM HAKKA YÜRÜ
İnsan özlem duyar derininin sesineÖzlem duyduğu da gene kendisineBu nasıl düzen bak rabbin hissesineKendi olmasaydı, özlem onun neyine Yabancı olmaz mülkünde ey hacıOndan onadır tatlı veya acıSen sadece olmuşsun bir boyacıBoyanı iyi boya kalma yabancı Özlemle yoğrul budur sana hamurHamurunu yoğur iyice olsun çamurYağı etrafa alınsın sırt olsun kamburSana gülümsesin yüzünde olsun nur Rabbin taksimi … Devamını oku… 233- DERİNİN SESİNE DUYARIM ÖZLEM
Mana içre mana…Hak içre söz…Nur içre a’ma…Halk içre ima…Nerden bilsin garibim…Denizi vuslatı sunsun…Hak cereyan eder…Halk sukut eder…Muamma bir deniz…Gel de içre yüz…Yüzemez isen…Alamazsın yaldız…Kanımca kadarınca…Vuslat şuurda buluşunca…Arif anlar gibi…Şair hisseder gibi…Nakkaş nakşeder gibi…Ressam tasvir etti bile…Hakikat derundan öte…Sen derununu vardım bilme…Can bedende oldukça…Kan damarda dolaştıkça…Hakikat hakla seyir eder…Can ayrılınca…Ruh süzülünce…Şuurun yorulunca…Kalem kurumuş demektir…Allah isminin müsemması…Seyir … Devamını oku… 232- SÖZ İÇRE MANA
Noktadır sana nükte ey gülüm…Noktadır sana rütbe ey gülüm…Noktadır sana heybe ey gülüm…Noktadır sana kisve ey gülüm… Noktada ki nükteye kavuş ey gülüm…Noktada ki rütbeyle buluş ey gülüm…Noktada ki heybe ile konuş ey gülüm…Noktada ki kisve ile coş ey gülüm… Kalemin ve kelamın sahibi de ey gülüm…Ne yüceler yücesidir rabbim de ey gülüm…Allah her an … Devamını oku… 231- ÖZDEN ÖZE HAYKIRIŞ EY GÜLÜM
Mürşit nazlı olur…Zira ilmi nazlı olur…Çünkü ilmi berrak olur…Dolayısıyla kalbi donuk olur…Nazlıdır çünkü teslimiyet ister…Mutlak bir kanaat ister…Berrak iken akmak ister…Viranelere varmak ister…Lakin teslimiyet yoksa kişide…EL verip oturmamışsa sofrada…Normal yaşam ile olmuşsa protokolde…Ona gönül açmaz mürşid genelde…Zira emeği boşa gider…Kalbine işlemez, vakti heder eder…Bu ilim kişiyi bencilliğinden eder…Bencilliği silmeyene mürşid ne eder…Teslimiyet var mıdır bende … Devamını oku… 230- MÜRŞİDİN NAZINA DAYANAN ONDAKİNE ERER
Ne okursan sen osun…Ne dinlersen sen osun…Ne izlersen sen osun…Ne düşünürsen sen osun.Ne hissedersen, o şekillendirir dünyanı…Ne susarsan, içinde yankılanır…Ne konuşursan, dışına yansır…Ne ararsan, o bulur seni…Ne saklarsan o taşır seni…Ne yüreğine alırsan, onunla dolarsın…Ne bırakırsan, onunla boşalırsın…Düşersen, kalkışınla anlarsın kim olduğunu…Hayat, verdiğin kadar alır…Ektiğin kadar büyütür seni…Anlarsın işte sonunda kim olduğunu…Ancak seçtiklerinle bilirsin…Umut taşır … Devamını oku… 229- AFAKINA SAHİP ÇIK
Mutlak rahmana dayan…Hak olsun ayan beyan…Zira başka yoktur deyan…Sadece odur rahman… Terk et içindeki meşakkati…O zaman hisdersin emaneti…Emanet hakkın rahmeti…Öylece terk et enaniyeti… Sen güçlüsün…Bunu Allahı’n izniyle görürsün…Gör işte yenilme şeytan geri dönsün…O insanın düşmanı bilesin… Sen güçlü ol…Her an rahmanla irtibatta ol…İrtibatı yok edene düşman ol…Öylece hep uyanık ol… Duam seninle her an…Sen de … Devamını oku… 228- EY YOLCU DUR DİNLE…
Gönül özler, göz izler.Öylece kalbin şefkati diner.İnsanı ayrı diyara iter.Öylece ruhun özüne iner. Özlem güzel bir duygu, an da andır.Sevda gönül tahtında Süleyman’dır…Bu taht işte sevdada kuruludur.Öylece kişiye nefes olur. Dokur ilmek ilmek kişinin ruhunu.Sevda denizi çok mübarektir bilir onurunu.İçinde bencilliğe yer yoktur içer suyunu.Kişi içinde yıkandıkça yıkanır bulur onurunu. Bir senin sesin eyler gamdan … Devamını oku… 227- BU TAHT SEVDADA KURULUDUR
