272- ZENGİN OLAN GÖNLÜN GÖLGESİNDE
Gönlün zenginliği altında oturup yazıyorum.Yeşil mavi bir bahar, orada dinleniyorum.Gölgesine sığınıp, kalbime huzur veriyorum.Gölge yaptığı için, çok teşekkür ediyorum. Ey nur; gönlün engin bir ırmak, üzerime akar.Ben kıyısındayım, o ırmaktan besin yakar.Sen gönderdin cevheri, içinde yağın yanar.Engin ruha sahip olanın gölgesi bana bakar. Bu gölgede oturmak, çok büyük bir nimettir.Gölge yapan ağaç, kendisini görmez, şahittir.Bu … Devamını oku… 272- ZENGİN OLAN GÖNLÜN GÖLGESİNDE