297- AYNAYA BAKTIM
Aynaya baktım, gönlün derinliğini gördüm.Öyle derin, öyle engin, içine gömüldüm.Yansıyan nuruna gark oldum, dürüldüm.Aydınlandı gönlüm, o nurla şerefyab oldum. Yıkandı bedenim, o ışıltıyla kendime baktım.Kendimi öyle hafif hissettim, öylece bakındım.Uçuyurdum dehlizlerde, sanki bir kelebektim.Kalbi pırpır, kanatları rengârenk, meşk ettim. Uçtum uçtum uçtum, sonra bir dala kondum.Güzel bir çiçek ruhumu okşadı, mutlu oldum.Sevinerek bakındım, demden deme … Devamını oku… 297- AYNAYA BAKTIM