İnsandan Okunan Kur'an Emrine verilen marifetli hayat, yanında.Titrer kalbin üzerine tüm zamanlarda.Dinler ruhun seni saran tüm deryalarda.Kalbinin atışını dinlerken bulunduğu anda… Umutlu ol, müferreh ol, her an ve zamanda.Kesret ve vahdet her daim olacak yanında.Nefes alıp verirken yaşadığın bu deryanda…İşte yüzüyorum yaşam, senin kucağında. Sen marifet ehlisin ey insan hu katında.Hu derken kaybolur zerreler kulun nazarında.İşte bu anın … Devamını oku… 182- YAŞAMIN KUCAĞINDA YÜZERİZ
Her insan oldu ayrı değer.Her insan için kâinat eyer.Eyerinde oturulup geçer.Ameli onun için tek semer. İnsan için ameli yegâne sermaye.Bunun dışında her şey hikâye.Bunu fark et ruhunu et himaye.Himaye eden için hâsıl olur gaye. İnsan sen ne büyük bir değersin.Dünyada varoluşunla yegâne lütufsun.Hamd et ki rabbin nefesi sende bulunsun.Öylece üzerindeki nimetler parıldasın. Aciz kuluz nefesi … Devamını oku… 181- AMELİMİZDİR BİZE SERMAYE
Ya Rabbi Kâbemi yar et bana, onunla demlenem.Kendine has kul et, zaten acizliğimi hissederem.İçten içe sana kavuşmayı rabbimden isteyerem.Can kuzum kurban olmak ister, olmasın yem. Onunla nefes versin, onunla can bulsun Rabbim.O muhabbetle secde ederek kaybolsun kibrim.Yokluğu hissederek birleşsin nurla silinsin kirim.Nurunla bulmuştur beni seyretsin o da bir birim. Onu da isanlığa sunduğun aşına ortak … Devamını oku… 180- YA RABBİ KÂBEMİ YAR ET BANA
Umudunu yitirme ey nefsim.Allah nurunu söndürme ey nefsim.Kendini emmare nefse bırakma ey nefsim.Afakî hislerine yenilme ey nefsim. Sakın emmarenin emirlerine uyma ey nefsim.Emmare seni şeytana mahkûm eder ey nefsim.Kişiliğini kaybettirir, çalışamaz eder ey nefsim.Her şey sende ve senle, unutma ey nefsim. Dışsallıkta bocalanma sakın ey nefsim.Her şey var sende ve senle, unutma ey nefsim.Sakın altı … Devamını oku… 179- UMUDUNU YİTİRME EY NEFSİM…
Fadıma’nın kuzusu aşure gün şehit edildi Kerbela’da.Hüzün sarıyor tüm ümmetin kalbini her sahada.Kerbelalar devam ediyor o gün bu gündür dünyada.Edilen çabalar etmedi hiçbir fayda. Habiller hep ezildi, Kabil’ler kabileler gibi saldırdı.Habil’ler fert kaldı, sesleri kısık kaldı.Kısık seslere ses olanlar sinelerde kaldı.Can Hüseynim’e olan zulüm üstte kaldı.. Artık yeter bee kahbe zulüm, ört libasını.Kaybol dünyamızdan, kesme … Devamını oku… 178- KERBELA’DAN SES VAR EY KOCA DEHR
Zatıyla seyrettim zatı, öylece ayık oldum.Hz. Muhammed Mustafaya kurban oldum.Hakikatime doğru uzanan yola koyuldum.Demi dem de kurban edip, fenada bulundum. Sıfata dahi düşme, o dahi seni geri bırakır.Sıfatta dahi sen varsın, etrafa benlik dağıtır.Zati seyirden dem vurunca, ben aradan yıkılır.Zatla zatı seyr edince, senden haber mi kalır? Seyreden seyredilen olup geldiği zatına talip…Tüm masivadan geçtiğinde … Devamını oku… 177- SEKİRDE BİR SEYRE VARDIM
Son bilgiler nübüvvet ilmi.Onunla hatime oldu vahiy ilmi.Ondan ders alır insan kavrar ilmi.Gayri ilimler şeytan ilmi. Bil ki ilahi nur son kez parıldadı.Peygamberimizde canlandı.Bu canı alan ruhunu rahmana adadı.Bu candan yoksun olanlar yandı. Bu nur tertemiz katılsız.Gönlünü açan kalmaz katıksız.İçinde gıdasını bulur zahmetsiz.Gerisi oyalanır kendisine eder yazık. Nübüvvet ilmi kesin ve gerçek.Bu ilim bakidir ilelebet.Bunda … Devamını oku… 176- İLMİ RAHMAN SON NEBİYE İKRAM
Aşkı muhabbette cem etmek gerek.O zaman teveddüd olur ilmek ilmek. Teveddüd Allah vechine götürür.Kişideki kirlilikleri siler söpürür. Yoksa geride bırakır şahsi hezeyanlar.Kalbi diriltemez olur artık dehalar. Taptuk emre dahi dokunmamıştı.Koca yunusu yanından sürmüştü. Mevlana bile takıldı kaldı.Şems kendisini ona feda eyledi. Kıyamadı onu yanından sürmeye.Kendi yürüdü onu eyledi hakka seriye. İşte büyükler böyle nazik olur.Hem … Devamını oku… 175- EL VEDUD İSMİNE AYNASIN EY İNSAN
Kısık sesi kalmış sinesinde.Kalbi garip kalmış hanesinde.Gözü arar kendisini yar kalbinde.Yâri onu nakşeder gönül kafesinde. Yarı Rabbi ise kişinin olur hak deryası.Bu deryada yıkanır kalmaz üzerinde pası.Rabbi onu paklar arındırır zikir onun cilası.Huzura kavuşur kalmaz gereksiz hülyası. Sessiz ve çaresiz bir ruh heveslendi.Artık çalışacağım diye sahibine söz verdi.Sahibi onu sevdi ona yarenliğini verdi.Yarıyla nefes verip … Devamını oku… 174- YÂRİN SENİ NAKŞEDER
Sonsuz bir muhabbet…Kalbte yanan heybet…Kalbe dokunur elbet…Rızaya ulaşır ilelebet… İşte budur senin şanın.Işıldar çıran parlar anın.Anda nuru cemeder alnın.Alnın secdeye bakar kalbin. Kalbin arşı alaya yükselir.Ordan âlemlere haykırır.Der ki olmayın nefse esir.Nefse esaret olmasın yesir. Tesir etsin sözün nefsine.Şuur düşmesin nefsin eline.Nefis kördür kapılır yeline.Yelin doğru essin gel kendine. Şeytani düzende hokkabaz çok…İşte sen de … Devamını oku… 173- KİLİT SENDE EY CANCAĞIZIM
