Bir kefene saralıp terk edilir, tanınmaz bir çukurda.
Sevdiğim bir mezarda sır olayım, derim ey hüda.
Gözleri gökyüzüm, kokusu baharım, olsun bana seda.
Kömür gibi siyahlığında kaybolayım bu sonsuz fezada.
Ey feza, gözlerin beni içine çeken bir kara delik sanki.
Her baktığımda derin bir ıssızlığa çekiliyorum inanki.
O ıssızlıktan hiç ayrılmak istemiyorum an şu an ki.
Hayatta kalabilmek için bir manaya ihtiyac var, bil ki.
Kimi barınmak, kimi yemek yemek, kimi çalışmak ister.
Kimi dünyevi hasletleri zorunlu bir eda ile görmek ister.
Oysa hayatta kalabilmek için kalbim bir tek şey ister.
Sana ihtiyacım var bedenim, çünkü ahret amel ister.
Sadece sevgine ihtiyacım var, onunla bakabilmek için.
Sen en kıymetIi rehberimsin resulum, yol almak için.
Tek vazgeçiImezimsin, yolun yegâne yol benim için.
SevmekIe bitmeyenimsin, sevgim senle olmak için.
Sen benim hakikatIim, hakikatı muhammediye aynam.
En derin en içimde, tüm yaşamımda bana derman.
Sen benim en güzeI derdim, senle ilgileniyor şuurum.
Senin sevdanı tohum yapıp kalbimin orta yerine ektim.
Alasım var bir nefes, senin gül kokundan taa sineme.
Orada ömür boyu yaymak istiyorum, bunu her demime.
Gül kokunu her daim içime cekesim var, aldım kaleme.
Seni her zaman çok seveceğim, asıl bakarım habibime.