327- GÜL CEMALİM MUHAMMEDİ NURUM

Bal sözlü, rahmet özlü, gül yüzlü duyuruyorum sana.
Bedenimi bend eyledim dergâhında, vardım sana.
Seni sende sen gibi sevdiğimi kalbimden yazdım sana.
Canımın içinde çıktı tüm masiva, kurbanım sana.

Hâli en güzel hâle çevirenden meded umarım.
Manen ikram olan sevda şerbeti ile sana uğrarım.
Nur yüzlüm gül Muhammed’im, canımda can rehberim
En güzel salât, selam haktan ikramdır sana, şefkatlim.

Gönle konulan istek, rabden sunulacak bilirim.
Sana rahmet akar, seyrederek hamd ederim.
Bir fincan kahvenin dahi kırk yıl hatırı var der atalarım.
Bir bakışının hatırı, ebede kadar rahmettir yadigârım.

Rahmet oldu sedan, öylece sevgini nakşeyledi yaradan
Gerçekten akıyor edan, senle masiva çekildi aradan.
Gönül senle olunca, Rahim olan bakıyor semadan.
Yerden semaya nur aktırır, mahlûka her bir yandan.

Seni sevenle çay içip muhabbet etmektir muradım
Gül cemalinle ömür boyu hemhal olmaktır hasadım.
Yüreğimde her daim çalkalanır sevda nurun.
Bekliyorum seni şimdiden, ebediyette uğurum.

Senden olan uzaklığı zor bilirim, ey koca derya.
Seni sevmek, sana uzakta da olsam verir fayda.
Yüreğim sevginle dopdolu, asla bakmam masivaya.
Akar da akar taa arştan ferşe, ruhumda tutar maya.

Yorum yapın