ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-83

SELAM OLSUN TÜM SEVENLERE

Hakkın sesi kıstırılsın diye dizildiler.
Hak nurunu söndürmek için süzüldüler.
Hakkın kulunun kolun kanadın böktüler.
Allah kulu özüne bakıp, tümüne döndüler.

Ey Allah kulu neydi ki seni bulup dağıttı.
Seni viran edip ele güne muhtaç yaptı.
Hayâ etmek bu kadar mı seni bunalttı?
İnsanlara muhabbetindi oldu sorun bayılttı.

Artık nefes ver ey Allah kulu, özüne söz ver.
Gözüne geleni süz, altta geçene dıl ver.
Dıl verdiğine dua et, hakk kulunu sever.
Hakka kul olan nur saçsın, olsun dilber.

Erkek kadın farkı yok Allah indiyle nazar et.
Allah halifesi oldular, neslin devamıdır cinsiyet.
Gözünü bu nazardan kaçıran et’tir, et basiret.
Basiretini kaydıran kayar, her haline hamdet.

Yılların garibçe geçti, sen oldun Allah’a abdal.
Abdallığı kolay mı sandın, şeytan misli hardal.
Sokuştu her an, rehin edip yolunu etsin dalal.
Allah’ın kulu tüm kullara selam dedi, çaldı kaval.

Kaval bazen titrek ses verdi, bazen yalvardı…
Bazen yemin etti, bazen taş attı, ama olmadı…
Sırf olduğunu anla artık, dedi ki içini sunamadı…
Sunamadan sınamadan geçip nefsine daldı…

Bökülen kanat düzelmek üzere rabbe sığındı.
Ya resulellah deyip Allah habibine sığındı.
Sığınmasıyla bile alay etti, artık elden kaydı.
Son nefesi suyun derinliğinde verecekti, olmadı.

Hakkın tecellileri hep değişkendir, her an ayrı.
Her bir tecelliyi HUdan bil, sanma ondan gayrı.
Gayriyi sil kafandan, razı ol her tecelliye, ol arı.
Arı gibi her çiçekten beslen, et halkına darı…

Ey muhammed sen nice günlerde nazım dizdin.
Her nazmı bir anına seyran edip silkelendin.
Her silkeleyiş yeni doğum getirdi, bunu bildin.
Sana her doğumu yaşatana SELAM eyledin…

Yorum yapın