ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-81

DÜŞÜNMEK SENİN İÇİN SERVETTİR

Düşünmek hayatta yaptığımız en zor iş azizim.
Bu yüzden pek az insan düşünceye eder azim.
Düşünce kuvvedeki melekeleri eder dizim dizim.
Bu da insanlığa yaklaştırır, kemal olur bizim.

Düşünmek insanı deruna yaklaştırır, hem pişirir.
Bir tefekkür insanı yetmiş yıldan çok pekiştirir.
Düşünmeyenin melekeleri hepten hepe körelir.
En sonunda kalbinin üzerine mührü verdirir.

Düşünmekten aciz olan insanlar kıskanır.
Kıskananlar çok olduğundan düşünen ufalanır.
Ya tanınmayan bir kılıfla dünyasında yaşlanır.
Ya da yoksun çoğulun taarruzuna yakalanır.

Tarihe bak can düşünceye varan hep dışlandı.
Bazısı zindanda son nefesini verdi ama dayandı.
Bazısı idam edildi kendi dünyasıyla kala kaldı.
Bazısı kesildi biçildi yakıldı külleri dereye atıldı.

Deruni melekeleri harekete geçirmek fena mı?
Bu niye dokunur gedalara, kaybolan hayâ mı?
Hayâ imandandır, o zaman olmayan iman mı?
Gözden kaybolan, insani olan meleki liman mı?

Kemal bulan kişi, neden o kadar göze batar?
Çünkü değişmiştir, çoğunluk hayvanlıkta batar.
Ya hu hayvanını kurban et, o eti yeme, seni kapar,
kendine gelemesin. Kevsere ermek için, içim akar.

Bir havuzdur Kevser, keser hayvanlığı o biçim.
Hayvanlığı kesen, etini dağıtan, der sana hiçim.
İşte bu hiçlik düşünceni uyandırır, kesilir keçim.
Dikkat et keçi inatçıdır, iyi zapt et, sütü bir içim.

Keçi sütünün dondurması iyi gelir, tadı hoş.
Yediğinde dikkat et, olmayasın sarhoş.
Bu sarhoşluk, sarhoşluğa benzemez, eder boş.
Bu inada örnektir, gariban keçinin peşinden koş.

Evet kardeşin düşündeki kuvveler senin malın.
Sanal benlik sardı tümünü hele ol tam yalın.
Ayakkabılarını çıkar, tura çık, huzurda olma kalın.
Dağa tecelli edip seni bayıltınca, öz olur halın.

İşte bu baygınlık iki sur arasındaki baygınlıktır.
Birincisinde tüm tecellisini çekmiş etmiş yatır.
İkincisinde tüm tecelliler iade olmuş tam takır.
Hesap meydanında huzur bulmuş, haydi haykır.

Evet tüm mesele düşünmenle başladı, aktı geldi.
Akıntılar birbiri ardınca sıra oldu, seyran eyledi.
Ortada oturttu, üçyüzaltmış deveran sağladı.
Deveran eden gene kendiydi, senle yaşadı.

Azizim senle yaşadı diye, sen muaf olmazsın.
Her fiilden mesulsun, dikkat et ayağın kaymasın.
Uçuk buçuk yazanları dinleme, seni çalmasın.
Allah münezzehtir senden, şeytana kanmayasın.

Yorum yapın