KALBİNLE OL KAİM HER DAİM
Allah ilmiyle herşeyi kuşatarak derunundan bilir.
Hangi şeye hangi şerbet gerekir onla bilir.
Allah’ı bilmeyip vehminden sıyrılamayan, ne bilir?
Battıkça batar, ama kendisini üstte hep üstte bilir.
Allah’ın yaratması nuruyla kuşatması ilimiyle olur.
Zaten ilim tüm manalara ferman olur.
Deruni bilgiler ilimsiz zayıf olur.
İlim illa bir kapıdan olur.
Kapısız ilim akacak diyen hata eder.
Kendisini bilgiye haps eder.
Bilgiyi beline yük eyler.
Merkep gibi dayak yer.
Ey dost başka yol açıldı size…
İlim irfan hakkı doğdu size…
Eskisi oldu temel size…
Artık vazgeçmek yok size…
Derinleştikçe derinleşecen.
Özündeki derya ile buluşacan.
O deryadan bir avuç içecen.
Tekrar içmeği rabbden isteyecen.
Rab izin verdikçe bir daha içecen.
Onunla zevlendikçe her şeyden geçecen.
Herşey zaten hayaldı hayal ile gerçeği seçecen.
Gerçekten gönülden geçecen.
Rab bize bizden yakındı.
Benliğimiz amelimiz ile uzak sandı.
Tekrar yaklaşıp deryaya daldı.
Bu deryada rabble huzurda kaldı.
Döndüm dilberden içeri.
Kimse girmesin içeri.
Ki kalmıyayım geri.
Olayım sözümün eri.
Dünya işte bocalar.
Vallaha insanı kocalar.
Akıllı ol der bu aralar.
Yoksa üzüntü kalbini yaralar.
Akar çeşme aslında.
Açık bırakırım ayarında.
Su dövmiyeyim havanda.
Garipliğim sürsün bu vatanda.
Bu fakir de bir şeyler karaladı.
Hayatı kendisini kapsadı.
Bazen dağı taşı aştı.
Bazen okyanusa dalıp her şeyini attı.
Halim olalım, Onun rengini renk edinelim.
Uyanalım, gayrı yok, hakka vasıl olalım.
Hikâye çok, yiyemiyor ki karın, sanki saim.
Beyin etti zonk? Atamaz oldu ok, kalbinle ol kaim.