ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-68

ZEKÂT VE NAMAZ

Zekât salâttan ayrıdır, amaç senle vermektir.
Salât Allah’a uruçtur, senden ona miraçtır.
Zekât ile uruçtan kazandığını halka vermektir.
Maddi ve manevi öze ayna olmaktır.

Zekât ile sadakayı karıştırma, o sana gömlektir.
Zekât HU’nun senden vermesini görmektir.
Zannetme ki o vergidir, o hakka vuslatındır.
Verenin Allah olduğuna bizzat şehadettir.

Sadaka feragattır her şeyden, özle kesişmektir.
Varını yoğunu hakka satmaktır.
Hakka el verip onun elini elinde bilmektir.
Onun eli elinin üstünde, bu hali görmek şereftir.

Varlığa senle vermek ve bu verişi hissetmek…
Er kişiye nasip olur bunu hazmetmek…
Tüm varlığı hakka verip içim içim seyretmek…
Hem de gölüne gelince, hakka naz etmek…

Salât belirtilmiş rükün ve şartlarla hakka visaldır.
Niyetle tekbir getirip elleri huzurda bağlamaktır.
Kıraat edip emrine amade ile eğilmektir.
Emrine amadeliği itidal ile dillendirmektir.

Secdede emrin ondan olduğunu hissetmektir.
Sonra oturup hamdini ona arz etmektir…
Peygambere selam verip ondan destur istemektir…
Ona teslim oluduğa bizzat kendinin şahitliğidir.

Secdeye varıp bu bilinç için şükretmektir.
Rekât âdetini tamalayıp varlığa selam olmaktır.
Öylece insanlıkla yeniden buluşmaktır.
Namaz senin hamdini bizzat fiile dökmendir.

Kazandığını kendine mal etme aziz insan.
Eremezdin bir şeye, olmasaydı Rahmeti Rahman.
Sende her ne varsa veriyor yüce Rahman…
Sakın kendinden bilme, olmayasın bi-derman.

Madde ve mana sende birleşti, oldun temsilci.
Tüm varlığa ayna oldun, oldun tümü birleştirici.
Buna emanet dendi, çekindi dağlar, sana oldu inci.
İncine sahip çık, hakkın nazarı olmasın itici.

Madde diye gördüğün herşey esma nakşıdır.
Mana diye bildiğin herşeyde yolun kıvrımıdır.
İkisinden de arın aziz insan, o kalıbındır.
Herşey ondan ve onun nurundandır.

Öze ayna olmak için farz kılındı salât ve zekât.
Tüm ayetlerde birlikte zikredildi olmayasın fesat.
Sarıl ve yönel, el ver hakka, versin sana fazilet.
Dünya yaşamın düzenli olursa, nasibindir hidayet.

Ey Muhammedi yolun yolcusu, söz verdin rabbine.
Ey nazımlara yazı yazan, onu şahit kıldın kendine.
Sakın aldanma hevanın nefesine…
Kulak ver Rahman’ın sesine…

Yorum yapın