ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-66

AŞKTAN İLAHİ HUŞUYA TEFİ EYLE

Aşk dediğin nedir ki ey Allahın kulu…
Allah kulu ondan geçerek oldu dolu dolu.
İlahi huşu ufukta gözükürken onu bildik ulu.
İlahi huşunun tadına varan, olmaz aşkın kulu.

Lakin aşkı düşük makam sanma ey kardeş.
Çok kısa bir yoldur, o dilediğine eder eş.
Onunla kısa yoldan yükselir olmaz leş.
Onunla nefsin tüm kötülüklerini deş.

Aşkta ikilik vardır bilesin azizim…
Ateşi yakar insanı, Allah der ona habibim.
Bu bir ara duraktır, deme benim kârım.
Allah vergisidir, dileyene der yarım…

Allah kulu olan onunla seyr eder.
Tüm perdeleri onunla terk eder.
Masivayı çoktan geçer.
Nur-i Hüda ile nazar eder.

Allah aşkıyla yanandan korkma, ne olur.
Hak habibim demişse, sana ne zararı dokunur.
Onun dilinden hak okunur.
Hakkın nazarıyla nazarı, sana dokunur.

Hakkın nazarıyla bakan işahi huşuya taliptir.
Her günü ayrı bir gariptir…
Dostları cemalullaha layıktır…
Dünya ona kayıktır…

Onun kimsenin güvenine ihtiyacı kalmamıştır.
Hak ondan nazar etmiştir.
Ona sırt veren, ziyan etmiştir.
Ne etmiş ise, kendine etmiştir.

İlahi huşunun tadı başka tat, ey Nazım sende ulaş.
Oyalanma çocuk işleriyle, hakkın bakışına ulaş.
Resulullah sünneti ile ol yoldaş.
Allah boyasıyla boyan yavaş yavaş…

Yorum yapın