ASLINA TAŞIN
Toprağındır, aslının kokusu…
Gücüne güç katıyor, her an doğrusu.
Hasretle kokladığın, bağrına bastığın…
Sevgiyle tutunduğunla, ezelindendir yandığın.
Ne gücün, ne malın, ne de eşin.
Özlemindir, beklediğindir, hasretin.
Kork mahşerden, gayret et.
Sınanırsın hepsinden işte memleket
Doğup büyürken sinesi yatağındır.
Hasret kanar, yaralar özlemindir.
İçten kavuran gülün susması özlemindendir.
Nasip olan ise, elden ele geçendir.
Allah kulunu çok sever…
Kuluna verir yolunda bir yaver…
Kulunu yalnız bırakmaz…
Ama kulu eder hep naz…
Ölümle beraber mahrum ise çalışmaktan…
Naz fayda vermez, mahrum olur anılmaktan.
Sen an rabbini anda, anı nimet bil.
Her hikmeti yolunda sebil bil…
Zikir olmadan milim ilerleme olmaz.
Bunu anla, sakın olma yaramaz.
Yararlı bir kul ol, rahmanın yolunda.
Âlemleri taşı kanadında…
Anka kuşu misali kanadın yükseltsin.
Ki kaf dağının rakımını geçesin.
Ardında âlemler seni bekler.
Cennet kapısında melekler müjdeler.
Selam ederler sana.
Sen de iç kevserden kana kana.
Kevser kur’an da bir sureye isim oldu.
Sana bir tasta sunuldu.
Tasın içi çok karanlık.
Etmeyesin içini bulanık…