TÖVBEDE KARAR KILALIM
Şu an itibarıyla geçmişe tövbe edelim.
Kör olan nefsi emmareye gem vuralım.
Düş’ümüzle olan tüm anlarda uyanalım.
Allah’a firar etmek için gayret edelim.
Sadece Allah’a kul olan, özgür olur.
İşte o zaman, dünya ona eyvan olur.
Tüm insanlar onun gözünde eşit olur.
Cennet mekânında her tercih onun olur.
Kula kukla olan yok olmaya mahkûmdur.
Sanma ki mahkûmiyet dünyayla sınırlıdır.
Ebeden tükenmeyen azap onun azığıdır.
Cennetten mahrum hal, onun karargâhıdır.
Bil ki kavgayla geçirilen her an, ziyandır.
İnsana hasret hem de mahrumiyet bırakır.
Nice canları pert eder, gözden yaş akıtır.
Cananları yok eder, hayatı zindan bırakır.
Gelin dostlar kavgayı terk edelim, her dem.
Canı canla buluşturup, hakka duyalım özlem
Akan şeytani evhamlara olmayalım yem
Kapıda bırakalım vesveseyi katiyen.
Nefse ağır gelse de, rabbe kulak verelim.
Kendimizi ezik hissetmek de, sabredelim.
Bana değer verilmiyor kuruntusunu yok edelim.
Kalbe akan tüm evhamları, şeytandan bilelim.
Emmare nefis kötülüğü ve ayrılığı emreder.
İnsanı yoksun eder, hem zindana hapseder.
Şeytani kuvve, her an zihnini yoklama eder.
Havl ve kuvvet zayıflığında, kendisinden eder.
İşte ey nefsim uyan ve tövbede karar kıl.
Şeytanı ve nefsi emmareyi adeta lal kıl.
Korkma, toparlan, nefsini akla maharetli kıl.
Rabbine sarıl, hem namazını vaktinde kıl.
Bil ki evhamlara kapılan zarar eder.
İradesini kaybedip nurunu ziyan eder.
Sonsuzluğa giden öz yolunu kaybeder.
Evet, yazık eder kendisini yoksun eder.