Bunu bir örnekle yazayım.
Bir ressam tarafından çizilen yüz tane ayrı resim tablosu düşünün.
Her birisinin üzweindeki renkler aynı renkler. Ama her birinin çizimi ayrı ayrıdır.
İşte her tabloyu çizen aynı boya, ama her tabloda ortaya çıkan ayrı bir resimdir.
Her tablonun rabbı hassı yani onu oluşturan renkler ayrı bir alanı oluşturur. Ama tüm tabloları çizen aynı kalemdir.
Tüm 100 tabloyu tek alem olarak düşünürsek, tümünü terbiye eden yani şekillendiren yani mürebbisi yani rabbi aynı aynı kalem olduğu için “rabbul alemin” o kalem ve kalemi tutan el ve tutan eli oynatan zihinken, rabbı hassı yani her tabloyu oluşturan özgü boya, kendisine dokunulmuş olan boyadır.
İşte bu örneği asıl üzerine uyarlayalım.
Herbir insan veya hatta hatta herbir varlık, birer tablo, birer ferş veya ferşten gözüken bir tarafdır.
İşte herbinin terkibi yani dokuması yani çehresi yani sahip olduğu içsel alem yani kendi makamı yani öz hüviyeti ayrı ayrıdır. Çünkü dokuması ayrıdır.
İşte bu dokumaya rabbi hassı denir.
Ama tümünü dokuyan aynı Allahın aynı kalemidir. Dolayısıyla rabbul alemin veya rabbul erbab Allahtır. Hem herbirimin rabbı hassı da Allahtır.
Ama herbirimin veya her insanın dokuması ayrı ayrı işlenmiştir. Dolayısıyla her varlık ayrı bir kişiliğe sahiptir
İşte rabbi has ve rabbul erbab kısaca bu şekilde izah edilebilir.