Ben aşığım diyen kimse, eğer âşık olduğunu söylediği kişinin onun ayağına basmasıyla, ayağına bastığı ayağı öpmüyor ve demiyor “oh be bari âşık olduğum kişinin ayağının ağırlığı ayağımın üzerine düştü” ve bununla mutlu olmuyor ise o, aşkın ne olduğunu bilmiyordur.
Hem akabinde savunmaya ve kavgaya başlıyor ise, o tutkunluk ve hobilerinin adına aşk demiştir.
Çünkü âşık olan her hal ve vaziyette maşukunda kendisini yok bilir ve onun iyi veya kötü her şeyinden mutluluk duyar.
Bakın hele, kendisinin âşık olduğunu söyleyen kişiye, ayağına basılması durumunda yükselteceği feryadı figanına ve sana kin ile cephe almasına.
Ve bakın hele şu haykırışına, ben o kadar âşıktım sevdim ve sen ise bana bunu reva görüyorsun diye mırıldanmasına…
Demek âşık değilmiş…
Sadece kapılmış bir heyecana ve aşk sanmıştır.
Allah aşkı da öyledir. Tam teslimiyettir. Maddi ve manevi her isteğin terk edilişidir. Kahrında hoş lütfunda hoş yaşamıdır.
Yoksa kendisini avutuyordur.