Sevgi ve muhabbet ile deriz yolculadıklarımıza
Zat’en fıtrat gereği muhabbet ile dururuz namaza
Muhabbetten uzaklaşan fıtrattan uzaklaşmış düşmüş ayaza
Artık gelmez naza yaşamı geçer boş hem olur abaza
sevgi insanın mayasının öz nurudur rabbinden yansıyan
muhabbet oluşur toplum birleşir halk olur canı canan
yolcu olana cevaz verir rab hem soyunur yaşamdan
Yolculuk çok meşakkat getirir kişi çıkar zıvanadan
Fıtratımız zat’en muhabbetle var oldu geldi dünyaya
Zaten bunu hisseden zat’tan aldı fetva dalmadı hülyaya
Muhabbeti hissetmeyen oldu şeytana düdük çarptı kayaya
Yoksun kaldı rabbin huzurundan kovuldu etmedi haya
Nazı kaybetti niyazı terk etti yaşamı etti heder
Korudu odun gibi oldu desturu kaybetti oldu beter
Çöl oldu denizi unuttu kumları daneleşti olmadı dilber
Dilber olan kul asla dönmez geleceği bilmez ana iner
Evet işte dostum sende misafir ol hakka vasıl ol
hakka vasıl olmayana kapma kendini kesin ve net ol
Herkesi kesin affet kalbinden tüm geçmişi sil ol yol
Hakkın dostu bil ki hak ta özdeki derinliğinde onu bul