Allah seni en yüksek makama rahmetiyle yükseltti.
Habibin sevdası, varlığın en hayırlısı, semayı inletti.
Ey gurbet diyarında esir olup kalan insan, gör rahmeti.
Bazen oturur bir hüzün yüreğine, fark et kerameti.
Allah der taa derinden derine kadar tüm zerreye.
Acaba oldu mu Allah’ım? Seslenişidir evrendeki paye.
Tekrar ayağa kalkar, hadi bir daha der tüm kederlere.
Muhammed-i sevdadır tek derdi, bunu sindirdi sineye.
Çırpınır durur tek bir kelime için, ümmeti sedasıyla.
Dilinde salâvat, hasretle bekler, gel deyişi edasıyla.
Susar, seyreder, sabreder, vuslattır emeli yaradanıyla.
O gün deki, ey güzel kulum gir Cennet’ime sevdasıyla.
Gör cemalimi, denilecek hamdiyle nazmedecek.
Hasretiz sana, iş o gün bak hele öz ayana denilecek.
Ey sevda çiçeği, bizi özlemedin mi diye seslenilecek.
Cennetül Baki’de Baki’ye dost olarak defnedilecek.
Hem Sevgili’ye ümmet, hem ona komşu edileceksin.
Sonsuzlukta sonsuz kudret şefkati ile sevileceksin.
Biiznilah duamızdır, rahmandan teveccüh alacaksın.
Sen hevesten uzak, nefisten ırak bir eda, sevileceksin.
Resulum seni ve senin yolunu nefsim için sevmedim.
Hak yolunda Allah için sevdim, sevdana meftun oldum.
Senle aydın oldu her anım, ömrümde güneşim oldun.
Bahtiyarliktir bu efendim, sana canımı feda eyledim.