Huzur neymiş senle öğrendim ey kutlu rehber.
Sarılınca, kokunu içime çektim ey misku amber.
Ey habibim, gönlüm yıllardır senle seni bekler.
Senin cemalinle cemalimi gördüm, gayrı neyler.
Gayrıyı görmez gözüm, ey kutlu sevda, yüce resul.
Nazar etmezim Sen’den âlâ hiçbir tarafa, ver bana yol.
Fikrimdesin, canımdaki sensin, özümsün ey yeşil nur.
Görmezim Sen’den âlâ hiçbir masiva, acizdir bu kul.
Gayrıyı bilmez yüreğim, sonsuz bir sevda ile doğdum.
Hissetmedim Sen’den âlâ, her bir an da yoluna durdum.
Nefesimde, sevgimde tek Sen varsın, sende duydum.
Bilmezim Sen’den âlâ bir bakış, ruhumla senle doydum.
Sen olayım Senden âlâ ben, ol yollarına gül olayım.
Benden âlâ Canım Muhammedime kurban olayım.
Yan yüreğim yan, bu sevdaya boyan, sen olayım.
Sonsuz sevda içinde kana kana içip suya kanayım.
Ey habibim, Rabbim Seni ne güzel terbiye etti.
Ey habibim, edebini, sevdanı bize lûtfetti.
Ey habibim, sular gibi çağlayıp bizi derinlere itti.
Ey habibim, uçsuz bucaksız deryaya sevginle sevketti.
Ya resulellah, lütfen de ki, onlar güzel ümmetti.
Ya resulellah, umman gibisin, sevdan Seni özletti.
Ya resulellah, lale gibi vahdette Allah dedirtti.
Ya resulellah, latife-i Nur’unu içimize işletti.