329- YA RESULUM YA HABİBİM

Yağmurda senin sevdanı Allah’tan istemekte israr ettim.
Dünya ahiret rahmetini beraber yaşayabilmeyi istedim.
Sadece yoluna sarılır muhabbetin deminde kayboldum.
Sadece gözümün istikameti sende resulum ya habibim.

Gül gibi yar olabilmek, yaren elinde olmak istedim.
Gece şehrimize yağmur yağdırdı mevlam, olsun daim.
Habibi sen benim yaşamımda kuşatıcısın, olmam zalim.
En sevgiliden seni diledim, kelam kelam ya habibim.

Habibi, ey nuri mahammede ayna gönül, selam sana.
Melekleri şahid tuttum, seni istedim her an, kana kana.
En derinlikli gecede seni istedim habibi, bak bu yana.
Bir yol açar o, o büyüktür dedim, her an ya habibim.

Habibi, terinden akan bir damla olsaydım mihrabında.
Habibi zikirde elinde tespih olsaydım, yedi emininde.
Habibi, üzerine düşen bir dane olsaydım, temiz teninde.
Habibi, kalbindeki bir damla kan olsaydım ya habibim.

Gül kokuna sarılıp cemale bakarak kendimden geçtim.
O kokuya doyulması ne mümkün, hep seni seçtim.
Gül kokusuna uzaktan hasretle yoğruluyorum her daim.
Uzakları yakın edene herşey mümkün ya habibim.

Ter gibi akar yüzüne o terden bir damla düşse yüzüme.
O an tesbihte kalır, şefkatini sevgiyle koklarım sineme.
Yağmur danesi gibi sevginle indim, bakarım vechine.
Kan gibi her zerrede dolaştım, sana doğruya habibim.

Yorum yapın