Lale olur vahdet bahçesinde apaçık o an.
Her an yeni bir konu ile şafakta açılır zaman.
Her zaman göremezsin, kapanır bazen iz’an.
Öylece şen olur, içinde zevklendiğin dünyan.
Aydınlık olur önümde, resmeder resmi kalbimde.
Yıllar geçse de aynı, yanar ruhu her bir zerrede.
Dili kalbine ayna, nura bakar gönlü her yerde.
Işıldar gözleri sevgiyle, dolar yaş dökülür dizde.
Naz ederek, sevgiyle dolar kalbi, naz ede ede.
Her bir nazda ayrı bir şecaatle, ayrı bir yelde…
Haydi, sende savrul bu yelde, ego kalmasın sende.
Öylece Allah de, onun nakşı var işte sende.
Hem onun nakşı ile var oldu her bir zerren.
Her zerrede zevk ettin onun seyrini, ol bilen.
Nefisini paklandır, bilincini yükselt, haydi işe bilen.
Kalb dalar taa sinesine, bu sine ile ol yükselen.
Orada artık sarhoş olur, dalar öz bardağına.
Bardağını kudret sütüyle doldur, özünden akana.
Bu sütü sunar halka, hakka döner önünü, bak ona.
Artık aklı imana tabi olur, iman eder artık ğaybına.
İçe daldıkça, içinde meşki olur her zerrede.
Artık kural bağlamaz, önü arkası bir olur her yerde.
Artık indinde emirler bir olur, cem eder aynı kisvede.
Tek olur nazarı, tüm ruhu kuşatır öz kisvesinde.