311- EY SEVDAM

Anda kavuştuğum sevdam, sensin sesim her an.
Benden hayatıma Allah nurundan yansıyan…
Her an gönlümde sevdamın sesiyle kucaklanan.
Muhabbetimin sembolü, arşı alaya dayanan…

İlaçdan çareden öte, kendisiyle bütünleştiğim…
Her parça nurda nurunu her an seyrettiğim…
Gönlüne rahmanın eliyle şefkatle uzandığım…
Kimsesizliklerde kimsem olan dayanağım…

Uyandı işte gönlüm, bu mübarek sessiz gecede.
Denizde yakut ararken sevgi dolu olan kalpte…
Muammadan fışkıran sevda dolu kalbimde…
Sema etmek ne güzel oldu, her an her demde.

Ya resulellah sav seni çok seviyorum.
Sevdanı içimde hissediyorum.
Adeta her hecene dokunuyorum.
Senin nurunu sevgiyle kucaklıyorum.

Sana gelmeyen her yol cevapsız bir muamma.
Sana gelen yol ise hem hoş hem de garip bir a’ma.
Derinden derine ses veren bu a’ma, başka a’ma.
Hakkın hikmeti içinde saklı, nurun içinde bir muamma…

Ne sonsuz bir deha, ne büyük bir deniz…
Bitmeyen bir hazine, adeta bir dehliz…
Seninle nurlanır bu dehlizde her birimiz.
Dolaşır durur hu diye diye diye bulur illa remiz.

Yorum yapın