Allah seni nakşıyla nakış edip tezyin eyledi.
Hullelerle bezeyip cemalının nuruyla bezedi.
Muhammedi nura dönük öz muhammedi eyledi.
Naif gönle bezen rabbim, seni sevgiyle doldurdu.
Boyanan gözlerin, Allah’ın boyasıyla bakar.
Allah boyasında meşkle, özden göze akar.
En derinlerden cehd ederek rıdvanullahı arar.
Teslimiyetle olanın özü, cennetin hulleyle paklar.
Aydınlık, Allah nurundan bir hisse, oradan bakılır.
Bakan asil duruşundur, gönlünde her an yakılır.
Kulaklarından duyan, gözünden seyreden ile bakılır.
Asil ruhlu insan, kalbin gül kokusuyla nazlanır.
Teveddüd ile kalbini ettin diri, hem de yepyeni.
Yeniden her an bismillah deyip hazzını ettin diri.
Kalbini ısıt, ruhunu yücelt, yürü hepe hep ileri.
Kalbi güzel ederek, halim bir hal sun, hak yaveri.
Düş senin gıdan oldu, gözündeki uyku ile yaptığın.
Düşlerindeki hayalde düşlenince, önüne getirdin.
Özlem keskin kılıç, gayrıyı kesip nefsi dize getirdin.
Kalbi ve vechi hak nuru olan kulu severim, her daim.
Dönen devran an be an, anın hakkıdır sana sunan.
Seni ona nakşeyledi, dostuyla sana eyledi bakınan
Tutunma yeri verdi, senle sana senden etti seni anan
Kader anı tecelli ettiği an, masivadan oldun safi üryan.