İnsanlar bir birlerine olursa haldaş…
Şeytan artık olamaz onlara yoldaş…
Hak tealadandır kuluna gerçek aş.
Cehennemi söndürür gözdeki yaş.
Rahman sevdiği kulunu garip eder.
Öylece arındırıp gayriden firak eder.
Sen gönülden hakka firar ettiğin için.
Karşılaştığın sınavın arınman için.
Hak Teâlâ sizi unutmadı asla.
Zalime de yol vermez asla.
Bu kalem temiz sesinle yazdı.
Yazıyı dizelerde hece edip dizdi.
Güzel gönüller rahman eseri.
Şeytan firar eder edemez ameli.
Uzaklaşır oradan oturamaz oraya.
Arşa uzanır haktan eder hayâ.
Veçhini koru güzel insan.
Hak nazar etsin sana her an.
Gayrı etmesin nazar hiçbir an.
Sen de hep hakka yan.
Hak nazar etsin sana her an.
Yüreğin hak kelamıyla olsun üryan.
Hak zuhur eder içinde.
Halk boyun eğer indinde.
Şerefli olursun her an.
Kaybolur yaban.
Yüreğinin cızıltısı bana ulaştı.
Gözümün yaşı ile sulanıp yatıştı.
Rahman etti nazar arşından.
Selam verdi kul ferşinden.
İşte ey aziz insan kulsun.
Hak ile yoğrulur suyun.
Cemal ile buluştu cemalın.
Cem etti hep oldu makamın.
Artık gayrı kesmez seni.
Sen de çözdün bilmeceni.
Gözün aydın aziz dost.
Hakka doğru ol dürüst.
Artık inemez gönlüne şeytan.
Kapandı artık o ferman.
Leylin oldu kadr anı.
Dedin ben nerde hani.
Benin çıkış yerini seyir ettin.
Öylece hiçliğine temaşa ettin.
Ulu makam senle buluştu.
Gayrı silinip uslanıp tutuştu.
Sen evet sen ulu çınar.
Asırları deldin ulu çınar.
Her an gene de uyanık ol.
Ölüme kadar amelde daim ol.
Cem ettim artık yeterdir deme.
İşte o zaman şeytan kaydırır gene.
O genlerimize kadar nazar eder.
En zayıf noktada bizi bizden eder.
Sen işte ey aziz kadim dostum.
Yolun kutlu olsun, mutlu ol nurum.