Bu cihanda şemlin oldu ayna.
Bu aynada vechin oldu şema.
Bu şemada tebessümün oldu deva.
Bu devada dokunuşun oldu kaya.
Bu kayaya bastonun ile vurdun.
Bu vuruşun ile on iki çeşme oldun.
Bu çeşmelere su olup dokudun.
Bu dokunuşlarda ferman oldun.
Bu ferman kesreti söndürdü elbet.
Bu ferman vahdeti söndürdü elbet.
Bu ferman varlığı söndürdü elbet.
Bu ferman benini söndürdü elbet.
Öylece saf olup seyre daldın.
Öylece som olup seyri aldın.
Öylece altındaki gümüşü soydun.
Öylece soyunup apaçık üryan oldun.
Artık kayboldu ben diyen varlık.
Artık yok oldu yoktan olan varlık.
Artık hep oldu hepten gelen varlık.
Artık hiç veya hep yok oldu artık.
Yokluk bile varlıktır sana ey nazım.
Varlık bile yokluktur sana ey nazım.
Tüm kavramlardan geçersen eğer nazım.
İşte o zaman mutlak seyirde olur nazım.