Allah dehrde seyretti sekiz subuti sıfatı.
Bu sıfatlar doksan dokuza ayırdı hayatı.
Allah ismi cem etti tüm teferruatı.
Bu isim ile yansıttı mir’atı.
Mir’attır zata Allah ismi, onda gözüktü tüm esma.
Rahman ismi hemen belirdi, oluştu tüm mana.
Arşa etti istiva, kürsisi kuşattı yer ile sema.
Yer ile sema sende buluştu, dön hele bu yana.
Dehr dediğin zatın bir anlık seyridir, dönüş onadır.
Tüm var bildiğin tek seyridir, o da Ondan onadır.
O yanısıra bir şey yok, her şey “hayy”dan “hu“yadır.
Tüm oluşturduğun makamlar dahi onadır.
Subuti sıfat dediğin zatın ne aynıdır ne de gayrı.
Aynı değildir, çünkü tüm bildiğin bir anın seyri.
Gayrı değildir, çünkü aynı bildiğin ondan tecelli.
Gönlünü ona ver, nefsini etme belli.
Sekiz sıfat onu anlatır, bizden görünen zatını.
Bizden gözükmeyen ise, yansıtmadı mir’atını.
Mir’atta gözükmediğinden nerden bilelim aynını.
Bilirsin ancak, mir’attan yansıyan kadarını.
Haydi, ey nakış sen de haddini bil.
Haddindan öteye bilmeyesin sebil.
Sebil olan olan senin için olmuş bil.
Sebil olmayana ise, sakın uzatma dil.