Son bilgiler nübüvvet ilmi.
Onunla hatime oldu vahiy ilmi.
Ondan ders alır insan kavrar ilmi.
Gayri ilimler şeytan ilmi.
Bil ki ilahi nur son kez parıldadı.
Peygamberimizde canlandı.
Bu canı alan ruhunu rahmana adadı.
Bu candan yoksun olanlar yandı.
Bu nur tertemiz katılsız.
Gönlünü açan kalmaz katıksız.
İçinde gıdasını bulur zahmetsiz.
Gerisi oyalanır kendisine eder yazık.
Nübüvvet ilmi kesin ve gerçek.
Bu ilim bakidir ilelebet.
Bunda olmaz sekri muhabbet.
Mutlak ayıklık ile yürürsün elbet.
Seyredersin içinde muhabbeti.
İçinde bulursun ebediyeti.
Onda bulursun ilahi nusreti.
Bu nusret insana şerefti.
Ama insan işte acz içinde.
Aklını veya aşkını öne sürer içinde.
Ya kalır madde batağının içinde.
Veya batar sekrin rağbetinde.
Ey nefsim aldanma zen dünyasına.
Şeytan dahi burada daldı feryadına.
Orada zannetti büyüklüğü hayrına.
Mahrum kaldı ilmin hendamında.
Secde edecekti rahmanın fermanıyla.
Buluşacaktı o an dermanıyla.
Ne çareki kibri aldı kaldı rüsvasıyla.
Rezil oldu dünyasıyla.
İşte ey kul dön Muhammede.
El ver o Muhammede.
Yolunda ol can Muhammede.
Salât ve selam ol Muhammede.
Nefsi dünyada açtı gözünü.
Bedenle hamur oldu bedeni.
Onda buldu kefeni.
Bu kefeni atlas sandı sanki medeni.
Oysaki dünya edna idi…
En düşük mertebe di.
Rahman yarattığından beri bakmamıştı.
Bakan kul işte aldandı.
Peygamberler hep uyardı.
Sakın kendini salma dedi.
Lakin dünya hamuru nefis kibirlendi.
Şeflattan yoksun kaldı.
Gözünde perde var görmez.
İşte ölümle perde kalkar artık oyalanmaz.
Şahittir gerçeğe nefis aldanmaz.
Yaptıklarıyla haşr olur artık bilenmez.
Artık bir el uzanamaz ona.
Şefaat fayda vermez ona.
Çünkü imandan ıraktı dalmıştı dünyana.
Nefsin hararetiyle olmuştu badana.