HALİN GELSİN LİSANA
Selam olsun her insana…
Belki gelir hal ile lisana…
Lisana gelmeyen kayar nisyana.
Duyduramazsın hakkı duymayana.
Sen hakka revan ol.
Hayata mihvan ol.
Dünyada garip yolcu ol.
Birazda kendinde ol.
Kendinde olmayan uykuda kaldı.
Uyku ile hayatı zanda kaldı.
Geçenlere hep baka kaldı.
Malesef sınıfta kaldı.
Dünya bir sınıf misali…
Her tarafa serilir yeşil halı.
Yeşil halıyı görmeyen koparır dalı.
Dalı koparan elinde kalır çalı.
Çalı ağacı dikenli olur.
İnsanın eline acı olur.
Kanatır derisi yara olur.
Yarası derinleşen yazık olur.
Yazık etme kendine ey birader.
Al eline bir tesbih çek teker teker.
Her defasında hakkın bir özelliğini et yaver.
Yoksa geri kalırsın olamazsın dilber.
Zikir okuma diyenleri duyma.
Kulak deliğini et yama.
Hayatı etme sakın dama.
Taşlarını yutarsın kalırsın ama.
Dünyada a’ma olan ahrete de a’ma olur.
Gözleri perdeli hem yazık olur.
Önünü göremez topal olur.
Koku hiç duymaz etrafı duman olur.
Bu dem de bu şiir burda son buldu.
Hakkı gören halka karşı lal oldu.
Halka selam verip yola revan oldu.
Hak teâlâ ya misafir oldu.