SADECE RABBE BAKTIK BUGÜNE DEK
Allah için düşündük tüm münasebetleri bu güne dek.
Bir lutüf dahi ulaşmışsa, rabbden bildik bu güne dek.
Hiç bir iş için el açmadık hiçbir kula, bu güne dek.
El açtığımızda zaten mahrum döndük bu güne dek.
Gözümüz Allah’ta olacak ölüme dek.
Gayri düşünceleri terk ettik ölüme dek.
Onun için kudret elini gördük bu güne dek.
Bizi yanlış anlayan, kendine baksın ölümüne dek.
Bol bol edebiyat yapılıyor, kimse yok denilerek.
Ama hayatın gerçekleri ortada, bil bilenerek.
Ben sen o piyasada dolaşıyor, hem giyinerek.
Bak bak hala varlığa, yok diyor zanna bürünerek.
Ben sen o bal gibi de varız, apaçık ayan beyan.
Aslında işin mahiyetini bilmeyenler bigüman.
Büyük ihanettir varlığa yok diyen, hem biferman.
Asıl mesele varlığımızın mahiyetiyle, ol figüran.
Derk edilsin varlığımız, varlığı idrak edilsin.
Yokluktan gaye nedir ki yok diyen islah edilsin.
Meseleyi idraklere sunup insanlar irşad edilsin.
Asıl marifet ile insanlar gerçek yola ikna edilsin.
Gerekli yönelim gerçekleştirirse, irşad irşad olur.
Kişiler gerçekten tatmin olur, hak yolu izhar olur.
Talipler vehimden geçerek okyanustan zerre olur.
Zerre den kürreye doğru aynadan ayna olur.