ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-109

NEFSİNİ ÖLDÜRME, TEZKİYE EYLE

Nefis, bir yumurta misali sinede durur.
Orada hem korunaklıdır hem de durulur.
O yumurta düşerse yere, kırılıp savrulur.
Yumurtayı düşürmeden pişiren kurtulur.

Nefsin peşine düşülüp hakka girildiğinde,
Hakka girenin kalbinden yumurta düşer de…
Kırılır kabukları, onarımı olamaz hem de.
Artık iş işten geçmiş, dönemez geriye de.

Ya yağda pişirirsin, yere dökülmemiş ise.
Ya da çiğ yutarsın, miden bulanmıyacak ise.
Çöpe atarsın yere saçılmış ise…
Düşüncesizce hakka giriş sende oluştu ise.

Yumurta gibidir sende dostunun emaneti.
Ufak bir çeltik bile dokunur, zedeler hidayeti.
Her ne olursa olsun, elden bırakma dirayeti.
Lafların arasında fark et saklanan kinayeti.

Yumurtayı haşla, zaman kaybetmeden sertleşsin.
Hızlıca haşlanmış olsun ki, sertleşen ak akmasın.
Sarısı gıdadır, koru, hatta onu da haşlayasın.
İçi dışı bir olsun, şeraben tehura yansısın.

Bu lafla olmaz be azizim, içine işlemeli.
Seni senden alıp özüne ayna olmalı.
Bir kaç süslü laf ile oyuna gelip kanmamalı.
Hatta hoşuna gitmediğinde bile özüyle olmalı.

Çöpe atılan artık gitmiştir, karıştırma çöplüğü.
Çöpü karıştıran kelptir, terk et artık kütülüğü.
Bazen kehfin kelbi gibi takılır, bulur asıl günlüğü.
Bu takılma içinde dahi, takar feraset gözlüğü.

Düşüncesiz bir laf ile lâkırdı etme Allah kulu ile.
Allah kulu Allah ile karar alır olmaz nefsi ile.
Allah merhamet etmiştir ona yakin ile.
Ondan bilme yaptığını, çünkü o her dem hak ile.

Tövbe kapısı açık, tövbe sana salâvattır.
Çek üzerine rahmeti, salâvatı olmayan bedbahttır.
Yumurtayı kırmışsan dahi düşmeden almıştır.
Yağda pişirip sana sunmuştur.

Kırıldı içimden yumurta, ulaşamam artık, deme sakın.
Ümitli ol, hak nurunu tamamlayacak bihakkın.
Kuruntu yapıp gerisin geriye dönersen yarın.
Terkedersen yolu, yazık olur nuruna, arın da arın.

Muhammed hep ümitli oldu, asla lafı esirgemedi.
Nazım nazım nazmetti, örnekle sundu feraseti.
Olayı bilmeyen saçmaladı, bilmedi kinayeti.
Olayı bilen ise, tebessüm etti, aldı eline selaheti.

Yorum yapın