ŞİİRLERLE YAŞAMIN ANLAMI-72

ENGİN DUYGULAR

Derin duygular kaplar insanı…
İçine kapanır, kimseye anlatamaz olur canını…
Dertler çoğalır, bozar kişinin şirazını…
Zedeler kişinin dayanıklığını…

Derinleştikçe acılar, kişide sancısı artar.
Sancılar ruhuna kanca atar…
Verdiği nefesleri duymamaya başlar.
İçinde olduğu mevsimi unutur, gelmez bahar.

Duygu insana has olgudur, tüm varlığa yansıtır.
İçine kapanan insan, artık kendini karamsar tanır.
Kendisini Allah’a adayan, adaylardan utanır.
Dönüp dönüp etrafında dolanır.

Halbu ki kendisini Allah’a adamasaydı.
Kendisini Allaha adayan adayı, nerden tanıyacaktı.
Yolun başındakiler bilmez ki, o zaten adanmıştı.
Allah’tan korkmadan onunla sataştı.

İnsan dediğin, utanır insanlardan, hele adayanlardan.
Yüzsüzlük etmez ve istemez insanlardan.
Yüzü cemalullaha bakar, sırlanır diyardan.
Kendisine bakar, başını eğer, çekinir Allah’tan.

Yorum yapın