ÖLÜM OLAN KIŞINI HAZIRLIKLI KARŞILA
Hayat çok acı olur ki; hazırlıksız kış olursa.
El ayağa dolanır, çuval boş olursa.
Çalışıp ama çalışması karşılıksız olursa…
Emeği zayi olur, temeli çürük olursa.
Hayat nedir ki azizim beşik ile mezar arası.
İnan ki çok azdır, aldanma kaybolur havası.
Havastan mahrum olanın boldur havası…
Hiçbir zaman deva bulmayacak yarası…
Çuvalına doldur azık, sakın yeme kazık.
İlim Allah ilmi, yapış, kendine etme yazık.
İlim senin malındır, al, hazmet, hakka ol layık.
Dünyayı hem bedenini eyle kendine kayık.
Ağacın olan bedeni örter, toprağa kar yağınca
Tüm hayallerin hasretinde ruhun kavrulunca.
Artık eremezsin hayale, nefesi boşa harcayınca.
Ah toprak olaydım dersin, acı ile dolunca…
İradenin sahibi ol, umudunu yitirme…
İlimle amel et, cahillerle bir şey yeme.
Kudretin yerini bulsun, olmaz deme…
Allah eli elindedir, sakın aksini düşünme…
Aksini düşünen yalnızlaşır ve haline döner
Halini rezmeder ama ziyası kendisini fesheder.
Kendisini fesheden, özünü mahrum eder.
Ömrünü heba eden pişman olur, sonra eyvah eder.