DOST DOSTA CİLBABDIR
Ey dost; ki dosttan ötedir varlığın, bil ki;
Görünen göründü, silinmez belki…
Büyük bir sınav ile yoğurdu nefesini.
Senin kadar o da üzüldü, aldı hissesini.
Yüzüne soğuk su çırptı ki, ayılsın bedeni.
Nedir yaptığın? Dedi, kendine olma deni.
Allah’tan kork asi olma dedi nefsine…
Dedi ki, rabbinden çekin sahip çık nefesine.
Dostundan af dile, rabbinedir istiğfarın.
Ey nefsim; gözyaşıyla olsun sabrın.
Dost seni gizli gizli gözetendir.
Dost sen duymadan derdini giderendir.
Dost seni sana gösterendir.
Dost arındırılması gerekeni verendir.
Dost yüze gülmeden sana yüz olandır.
Dost arkadan çekişmeden astar olandır.
Dost senin için gizli gizli ağlayandır.
Dost sen olmuş ve sana güvendir.