SEN NE ANLARSIN AŞKTAN
Sen ne anlarsın aşktan bre kardeş…
İki günlük heves ile sahip olmak değildir, özü deş.
Aşkta sahiplenme olamaz, sanma beleş.
Binlerce sınavla sınar, geçmezsen olamazsın eş,
Aşk yokluğa yolculuktur, aziz insan.
Yok olanda sahiplenme bitmiştir, aziz insan.
Maşuk dirilmiştir onda, bitmiştir nefsi, aziz insan.
Rabıtan tamamlanmış, sır olmuşsun, aziz insan.
Bre kardeşim, aynı babadan geldik.
Sonra aynı anadan dirildik.
Aynı ekmeği bölüştük.
Bre kardeşim; aynı ruhtan öflendik.
Öflenen sur, israfil suru.
Saçtı bize ondan nuru.
Geri alacaktır sururu.
Ne olur, terk et gururu.
Sadece benim olsun diyemezsin maşuğa.
Maşuk güneş gibi, âlemlere saçar, dalar ışığa.
Sadece benim olsun dersen, gömülürsün karanlığa.
Bakarsın çevreye, can verirsin boğa boğa.
Rabıtan direk Rabbine olsun, aziz insan.
Maşukundan görürsen nuru, yapış aziz insan.
Eğer nur yoksa, tükür ve terk et, aziz insan.
Hakka vasıl olmak için, vesilene yapış aziz insan.