ZAMANINI DEĞERLENDİR TERTEMİZ ARIN
Dünyayı terk ettiğini görünce kişi, en yakınlardan birini.
Tüm bedeni dokunuşları terk etti, öze verdi artık elini.
Özle göz göze geldi terketti vehmini, ele aldı ferasetini.
Ferasetle bakmayıp tövbe etmeyenden de çekti elini.
Bedensel zevkler geçicidir, kendine gel arkadaş.
Bu zevkin tüm türevleri kitler seni, olma arkadaş.
Derinden derine tövbe et, olma hiçbiriyle haldaş.
Ateşine kapılma, düşme hevesinin peşine, ol sırdaş.
Dünya hayatı kısa, kendine dikkat et, ol havanda.
Aldanma nefsin hevasına, kendini sanma tavanda.
Vallahi aldanırsan bedenin zevkine, kalırsın tabanda.
Billahi uyanmazsan, atılırsın kenara, kalırsın yabanda.
Şakiden ders çıkar, hakka ol yakın, evhamdan sakın.
Dikkat et! Ölüm bedenine gerçekten çok yakın.
Allah’ın verdiği helal ile yetin, sakın ha olma sapkın.
Sapanlar atıldılar yabana ey nefsim, bilesin bi hakkın.
Haram yoldan bedeni dokunuşlar ruhunu felç eder
Ruhunu kapatır, bilincini mat eder, şuuru yok eder.
Dikkatini dağıtır, bedenin varoşlarında seni hapseder.
Tohumunu çürütüp, öylece seni senden eder.
Vehmin ferasetini kapladığını gördüğünde, kork artık.
Şehvete esir kalırsın, rüyandan uyanamazsın artık.
Kalbin mühürlenir, ruhun ağlar, yol göremezsin artık.
Dinle kardeşini ey can dost; dön özüne dön artık.
Özüne dönmeyenler oldular agâh hem yoksun.
Ey Muhammed sen de nazmet hayatı kalma yoksun.
Bak hele bak insanlar teker teker ayrılıyor yoksun.
Ders al, gayret et, vaktini etme zikirden yoksun.