Bu eseri kendisindeki hazineye müştak olan her bir kişiye ayrı ayrı ithaf ediyorum…
Gönül dünyasından kopup gelen ışık zerrecikleri cümlelere döküldü…
Her bir cümle sizlere takdim edildi…
Her cümlenin arkasında ışıldayan nurla sizi başbaşa bırakırken, acizane duam şudur ki, her bir içeriğin işaret kapsamını kendinde veya dışında seyredip, özündeki hazineye ulaşmaya ve şerefli yolculuğu tamamlamaya vesile olsun…
Allah’ın celal tarlasıdır insan… İnceliklerine ve kendisine yapılan ikrama sabırla ulaşılır…
EÛZÜ BILLÂHÎ MINEŞ ŞEYTANIR RÂCIM…
“Eûzü billâhî mineş Şeytanir râcim” deki (“Eûzu”, sığınırım “Billahi”, Allah’ın kuvvet ve kudretine) işte bu kısmı şöylece tarif edebiliriz…
“Ey küllî kudret ki, senin kudretinden başka bir kudret yoktur; Ben senin mutlak kudretinle ışıldayan nuruna sığınırım ki, orada hudud yoktur.
Yani ben senin zatından gayri olan her bir şeyden sana sığınırım” Nur, mutlak olan tecelliyattır, dolayısıyla onda şer yoktur, hayır vardır.
Ona sığındığımızda ise, öylece ilk yaratımdan bize kadar uzanan nur, artık bizim için korunaklı olan bir yaratım tecellisi ile ulaşır.
Çünkü hayr veya şer bizim boyutumuzda, mutlak nurdan kıvam alıp halden hale değişerek bize kadar ulaşır.
BISMI(A)LLÂHI-RRAHMÂNI-RRAHÎM(I)…
Besmele ile başlarken…
Besmele, karanlıkta ışıldayan Allah nurudur…
Buyurun kelime kelime ve toplu anlamı…
B (ب ) yardımıyla ve verdiği güçle…
İsmillah (اسم الله ) ismi Allah olan zatın…
Toplu anlamı: ismi Allah olan zatın yardımıyla şu an hâlihazırda yaptığım eylemi yapıyorum.
Er-Rahman (الرحمن ) herkesi rızkıyla yaratır.
Er-Rahim (الرحيم ) sürekli yeni şeyler üretir.
Besmelenin anlamı şöyle düşünülerek işe başlanılır: İsmi Allah olan zatın beni rızıklandırarak bana verdiği kuvvetle, ben hâlihazırda eyleme geçerek üretime başlıyorum.