EL ESMÂ-ÜL HÜSNÂ
Tüm Esmâ-i hüsnâ’yı rivayet edildiği şekilde önce görelim. Sonra da günlük okuyacağımız zikir tasniflerine geçelim.
وعن أبى هريرة رَضِىَ اللّهُ عَنْه قال: قال رسولُ اللّهِ: إنَّ للّهِ تِسْعَةً وَتِسْعِينَ اسماً مَنْ حَفِظَهَا دَخَلَ الجَنَّةَ، إنَّ اللّهَ وِتْرٌ يُحِبُّ الوِتْرَ.وفي رواية: مَنْ أحْصَاهَا. أخرجه البخارى بهذا اللفظ،: هُوَ اللّهُ الَّذِى َ إلَهَ إَّلا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ. المَلِكُ. القُدُّوسُ. السَّلاَمُ. المُؤمِنُ. المُهَيْمِنُ. الْعَزِيزُ. الجَبَّارُ. المُتَكَبِّرُ. الخَالِقُ. البَارِئُ. المُصوِّرُ. الْقَهَّارُ. الوَهَّابُ. الرَّزَّاقُ. الْفَتَّاحُ. الْعَلِيمُ. القَابِضُ. الْبَاسِطُ. الخَافِضُ. الرَّافِعُ. المُعِزُّ. المُذِلُّ. السَّمِيعُ. الْبَصِيرُ. الحَكَمُ. الْعَدْلُ. اللَّطِيفُ. الخَبِيرُ. الحَلِيمُ. العَظِيمُ. الْغَفُورُ. الشَّكُورُ. الْعَلِىُّ. الْكَبِيرُ. الحَفِيظُ. المُقيتُ. الحَسِيبُ. الجَلِيلُ. الكَرِيمُ. الرَّقيبُ. المُجِيبُ. الْوَاسِعُ. الحَكِيمُ. الْوَدُودُ. المَجِيدُ. الْبَاعِثُ. الشَّهِيدُ. الحَقُّ. الْوَكِيلُ. الْقَوِىُّ. المَتِينُ. الْوَلِىُّ. الحَمِيدُ. المُحْصِى. المُبْدِئُ. المُعيدُ. المُحْيِى. المُمِيتُ. الحَىُّ. القَيُّومُ. الوَاجِدُ. المَاجِدُ. الْوَاحِدُ الا‘حَدُ. الصَّمَدُ. الْقَادِرُ. المُقْتَدِرُ. المُقَدِّمُ. المُؤَخِّرُ. ا‘وَّلُ. اخِرُ. الظَّاهِرُ. البَاطِنُ. الوَالِى. المُتَعَالِى. البَرُّ. التَّوَّابُ. المُنْتَقِمُ. الْعَفُوُّ. الرَّءوُفُ. مَالِكُ المُلْكِ. ذُو الجَلالِ وَالاكْرَامِ: المُقْسِطُ. الجَامِعُ. الْغَنِىُّ. المُغْنِى. المَانِعُ. الضَّارُّ. النَافِعُ. النُّورُ الهَادِى. الْبَدِيعُ الْبَاقِى. الْوَارِثُ. الرَّشِيدُ. الصَّبُورُ.
Hz. Ebu Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resûlulah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Allah’ın doksan dokuz ismi vardır. Kim bunları ezberlerse cennete girer. Allah tektir, teki sever.”Bir rivâyette: “Kim o isimleri sayarsa cennete girer” buyurmuştur. Buhârî hadisi bu lafızla tahric etmiştir. “O ALLAH Kİ O’NDAN BAŞKA İLÂH YOKTUR, ER-RAHMAN’DIR, ER-RAHİM’DİR, EL-MELİKU, EL-KUDDÛSU, ES-SELÂMU, EL-MÜ’MİNU, EL-MÜHEYMİNU, EL-AZÎZU, EL-CEBBÂRU, EL-MÜTEKEBBİRU, EL-HÂLİKU, EL-BÂRİU, EL-MUSAVVİRU, EL-GAFFÂRU, EL-KAHHÂRU, EL-VEHHÂBU, ER-REZZÂKU, EL-FETTÂHU, EL-ALÎMU, EL-KÂBİZU, EL-BÂSİTU, EL-HÂFİDU, ER-RÂFİU, EL-MUİZZU, EL-MÜZİLLU, ES-SEMÎU, EL-BASÎRU, EL-HAKEMU, EL-ADLU, EL-LATÎFU, EL-HABÎRU, EL-HALÎMU, EL-AZÎMU, EL-GAFÛRU, EŞ-ŞEKÛRU, EL-ALİYYU, EL-KEBÎRU, EL-HAFÎZU, EL-MUKÎTU, EL-HASÎBU, EL-CELÎLU, EL-KERÎMU, ER-RAKÎBU, EL-MUCÎBU, EL-VÂSİU, EL-HAKÎMU, EL-VEDÛDU, EL-MECÎDU, EL-BÂİSU, EŞ-ŞEHÎDU, EL-HAKKU, EL-VEKÎLU, EL-KAVİYYU, EL-METÎNU, EL-VELİYYU, EL-HAMÎDU, EL-MUHSÎ, EL-MUBDİU, EL-MUÎDU, EL-MUHYİ, EL-MÜMÎTU, EL-HAYYU, EL-KAYYÛMU, EL-VÂCİDU, EL-MÂCİDU, EL-VÂHİD-UL-AHADU, ES-SAMEDU, EL-KÂDİRU, EL-MUKTEDİRU, EL-MUAHHİRU, EL-EVVELU, EL-ÂHİRU, EZ-ZÂHİRU, EL-BÂTİNU, EL-VÂLİ, EL-MÜTE’ÂLİ, EL-BERRU, ET-TEVVÂBU, EL-MÜNTEKİMU, EL-AFUVVU, ER-RAÛFU, MÂLİKU’L-MÜLKİ, ZÜ’L-CELÂLİ VE’L-İKRÂM, EL-MUKSİTU, EL-CÂMİU, EL-GANİYYU, EL-MUĞNÎ, EL-MÂNİ’, ED-DÂRRU, EN-NÂFİU, EN-NÛRU, EL-HÂDÎ, EL-BEDÎU, EL-BÂKİ, EL-VÂRİSU, ER-REŞÎDU, ES-SABÛRU.” (Buhârî, Daavât 68; Müslim, Zikr 5, (2677); Tirmizî, Daavât 87, (3502).)