Beyin ruhun kullandığı ve zamanı dolunca terk edeceği bir araçtan başka değildir.
Biz yaratan tarafından yaratılan kullarız.
Yaratan ve yaratılanın birleştirilmesi veya bir zannedilmesi kadar vahim bir hata olamaz.
Bu apaçık şirktir.
Bu saçma sapan fikirler kişiyi derin bir hüzne koyacaktır.
Allah elbette bir içsel veya dışsal tanrı değildir.
Allah mutlak zat olarak elbette ahadtır.
Ama fiiller aleminde yani bizler için kesret Söz konusudur.
Bizler Allahın zatından var olmadık ki ahadın içine girelim.
Bizler Allahın mutlak zatının yansıyan nurundan, yoğunluğu düşürülmüş bir tutam nurundan, ilminde ilmiyle ilmi suret olarak var edildik.
Bunu çözmek veya iman etmek suretiyle, gerekli amelleri işleyip dünyadan öylece çıkmak gerekir.
Yoksa öbür taraf da inanın işimiz çok zor olur.
Evet insan yolunu seçer. Bu ayet ile sabittir.
لَٓا اِكْرَاهَ فِي الدّ۪ينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّۚ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللّٰهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقٰىۗ لَا انْفِصَامَ لَهَاۜ وَاللّٰهُ سَم۪يعٌ عَل۪يمٌ
Lâ ikrâhe fî-ddîn(i)(s) kad tebeyyene-rruşdu mine-lġayy(i)(c) femen yekfur bi-ttâġûti veyu/min bi(A)llâhi fekadi-stemseke bil’urveti-lvuśkâ lâ-nfisâme lehâ (k) va(A)llâhu semî’un ‘alîm(un)
Artık, dinde zorlama yoktur. Çünkü doğruluk sapıklıktan, iman küfürden ayrılıp netleşmiştir. Kim Tağut’u (azgın sapıkları, şeytanı) kabul etmezse, Allah’a inansa, o çok sağlam bir hayat damarına tutunmuş demektir. O damar hiçbir zaman kopmaz. Hiç şüphesiz Allah, çok iyi işiten ve çok iyi bilendir.
BAKARA 256
Seçme yani insanın yolunu seçmesi ve yürümesi ayet ile sabittir.
İnkar eden dini İslamı mubini terk etmiştir. Çünkü ayeti inkâr etmiştir.
Evet insan yaptığı amelle yükümlü olur.
Ezel ve ebed her yeni şenle yenilenir.
Kişi hakkında hüküm ise, et kemik bedenin ölümüyle mühürlenir.