İnsan özlem duyar derininin sesine
Özlem duyduğu da gene kendisine
Bu nasıl düzen bak rabbin hissesine
Kendi olmasaydı, özlem onun neyine
Yabancı olmaz mülkünde ey hacı
Ondan onadır tatlı veya acı
Sen sadece olmuşsun bir boyacı
Boyanı iyi boya kalma yabancı
Özlemle yoğrul budur sana hamur
Hamurunu yoğur iyice olsun çamur
Yağı etrafa alınsın sırt olsun kambur
Sana gülümsesin yüzünde olsun nur
Rabbin taksimi senle nefesi oldu hak
Hakkın hakkını eda et hep hakka bak
Taksimine razı ol hak olsun dayanak
Bu dayanak ile ayakta kal ol yüzü ak
Onun mülkü yegâne yaşarsın içinde
Hakkını ver şerefli ol onun indinde
Onun verdiği şerefle dol ol kendinde
Kendine mukayyet ol her bendinde