Çok dikkatli olmalıyız ve söylenilen sözde vahyin hakemliğini keşfetmeliyiz.
Veli diye bilinen biri dahi bir söz söylese, sözüne şeytan ilhamı karışabileceğinden, kesin doğrudur dememeliyiz.
Zira bir çok fetih ehli dahi, fethinin akıntısına şeytan çomak sokmuştur.
Onun için de ilham temel olamaz.
Ama şeytan asla vahye dokunamaz, onun için de vahiy kesin ve nettir.
İşte esas mesele burada bunu anlamaktır.
İlhamlar söylenilir ama hakem Kur’an ve hadis olması kaydıyla da değer kazanır.
Hakem tamam derse tamam, yoksa dur orada denilebilmelidir.
İşte aşk gözü kör ettiğinden, ilmine güvendiği kişi yanlış da yapsa, bir bildiği vardır denilerek yanlış kapatılır.
Oysa ki, aşkla değil sevgiyle yakınlık hasıl olsaydı, o zaman ilmine güvendiği kişinin ortaya çıkan hatalarını kendisine arz eder ve sünneti seniyyeden taviz vermezdi.