Kalbine vurdu mu rahmandan akan aşk hu ile
Dolar özün titrer hissin canlanır şuurun can ile
Ümitsizliğe mahal olmaz artık olursun meşk ile
Dönersin mevlana gibi tüm makamları cem ile
Rahman aşkı taşır senden kova ararsın hızlıca
Kovayı bolduğunda ise koç misali can yazılınca
Canla karar kılarsın özün ondan seyre dalınca
Onun seyri nefesi rahman olur sana her bakınca
Ümidi kesen şeytandır her zaman ümit dolu ol
Meskenini sabit tut elini hızlıca dal müsterih ol
Gözünü aç ayağını dört nala at sabit ve kesin ol
Kimseye tapma yarana tuz bas ama vakarlı ol
Mevlana tebrizi bulunca meşkle kitabı suya attı
Yazısı dağılmadı artık özü ağlamadı ve renk attı
Yüzünü buruşturdu en başta sonra meşk yaptı
Bilmeyen cahiller tebriziyi boğup koyuya attı
Makamları cem kişiyi süsler hakka revan eder
Dönüş yapar rabbine zaten ondan gelmişti yer
Semayı özünde bulur hem arşına gözünü diker
Ferşi arştan seyr eder nurunu tamamlayı yeğler
Nefesi rahman rahim ile sana ulaşmıştı ey can
Kerim ve azim olan rahman irade eder herbir an
Onun kudreti revan eder ilmi cem eder hele yan
Yanan paklanıp şekillenir sarrafın elinde üryan
Şuurun titrediğinde rahmanın karşısında her an
Gözünden akan yaş narın ateşini söndürür yan
Yan ki gözünden yaş aksın nurun ile hep canlan
Canlanan şuur şahlanır tatlı bir ben olur ey can